Η παρουσία του λύκου στα παραμύθια είναι τόσο παλιά και οικεία, σχεδόν απαραίτητη, όσο το ίδιο το παραμύθι. Ο λύκος δεν είναι απλώς το άγριο ζώο που επιτίθεται στα ανυπεράσπιστα πλάσματα. Μεταβάλλεται σε ένα σταθερό και παγιωμένο σύμβολο: το κακό στοιχείο. Από την μία το πρώτο σκέλος: ο ήρωας ή οι ήρωες της ιστορίας. Από την άλλη ο αντίποδας: ο αρνητικός παράγοντας, το εμπόδιο που πρέπει να ξεπεραστεί για να έρθει η πολυπόθητη κάθαρση.

Το πρώτο ποδαράκι της κυρά –Σαρακοστής αποτελεί ήδη… παρελθόν! Το Πάσχα δειλά δειλά πλησιάζει. Γονείς, συγγενείς, φίλοι, αλλά, κυρίως, νονοί, θα αρχίσουν σε λίγο να ετοιμάζουν τα δώρα των παιδιών. Και τι καλύτερο η τσάντα με το πολυπόθητο δώρο να περιλαμβάνει (απαραίτητα!) και ένα βιβλίο;

«Τα παραμύθια μας επιτρέπουν να αντικρίζουμε τον κόσμο

με άλλα μάτια και τον κάνουν σίγουρα καλύτερο…»

“Μικρές Καληνύχτες”

''Αν θέλετε το παιδί σας να γίνει έξυπνο,

διαβάστε του παραμύθια.

Αν θέλετε να γίνει πιο έξυπνο,

διαβάστε του περισσότερα παραμύθια"

ALMBERTEINSTEIN

Μια φορά στο Πιομπίνο έβρεξε κουφέτα. Πέφταν κάτω σαν χοντροί κόκκοι χαλάζι, αλλά ήταν όλα τα χρώματα: πράσινα, τριανταφυλλιά, βυσσινιά και μπλε.

Η νεράιδα κάποιου δάσους έχασε μια φορά το μαγικό ραβδί της. Έψαξε, έψαξε, μα τίποτα! Το ραβδί πουθενά δε βρισκόταν. Κι η νεράιδα ήταν απαρηγόρητη, που δεν μπορούσε πια να κάνει μάγια.

«…Όταν ήμουνα παιδί, έτρεχα ώρες ατέλειωτες στην στέπα, κυνηγώντας το ουράνιο τόξο… Τώρα ξέρω… Το ουράνιο τόξο είναι φτιαγμένο απ’ όλα τα όνειρα των παιδιών, απ’ όλα τα ποιήματα και τα παραμύθια των λαών. Το ουράνιο τόξο είναι ολάκερη η παιδική λογοτεχνία του πλανήτη μας, καμωμένο από τη αγάπη, τη φιλία, την καλοσύνη που είναι μέσα στα βιβλία για τους νέους. Όσο πιο όμορφα τα βιβλία για τους νέους ανθρώπους τόσο πιο λαμπερό το ουράνιο τόξο, το σημείο της ειρήνης πάνω από τον κόσμο».

ΝΤΟΡΖΙΝ ΓΚΑΡΜΑΑ

(Ποιητής από την Μογγολία)

«Μαμά, υπάρχουν αληθινοί άγγελοι;», ρώτησε η Λιένα.

«Δεν ξέρω, μωρό μου. Ίσως ναι, αλλά μάλλον δε μοιάζουν όπως τους δείχνει αυτό το βιβλίο», είπε η μαμά δείχνοντας το βιβλίο που ξεφύλλιζε η τετράχρονη Λιένα.

Κάποια μέρα συναντήθηκαν η Δικαιοσύνη και η Αδικία κι άρχισαν να καβγαδίζουν για το πώς είναι καλύτερα να ζουν οι άνθρωποι, με τη δικαιοσύνη ή με την αδικία;

Η αλεπού, κάποτε, έπιασε ένα ωραίο κόρακα στον κάμπο, άκρη-άκρη στο δάσος.