Οι δυνάμεις μας εγκαταλείπουν , είμαστε έτοιμοι να παραδοθούμε στην αγκαλιά του Μορφέα και η ιδέα ότι το παιδί μας ετοιμάζεται να κάνει την επιδρομή του για άλλη μια φορά στο κρεβάτι μας , ωθεί την υπομονή μας στα όρια της!
Αν όλα τα παραπάνω καθρεπτιζουν την καθημερινότητα σας , καιρός να επιλύσετε το πρόβλημα και μάλιστα άμεσα .
Αναρωτηθήκατε όμως τι είναι αυτό που κάνει το παιδί σας να έρχεται στο κρεβάτι σας ?
Η ανασφάλεια και ο φόβος που τη συνοδεύει από έναν εφιάλτη , έναν θόρυβο πιθανώς από το διπλανό διαμέρισμα , ακόμη και η ζέστη ή το κρύο που μπορεί να αισθάνεται το παιδί το μεταμορφώνουν σε ταραξία της βραδινής μας ηρεμίας .Γενικά το παιδί αισθάνεται ευάλωτο στο σκοτάδι αλλά και στα όνειρα .Το πως θα το διαχειριστεί έχει σχέση με το αίσθημα ασφάλειας και αυτοπεποίθησης του παιδιού . Μεγαλώνοντας μαθαίνει να αυτορυθμιζει τη συναισθηματική του κατάσταση και να αντεπεξέρχεται αυτόνομα στην εσωτερική αίσθηση του φόβου
Ή ανασφάλεια όμως δεν είναι η βασική αιτία .Το ζευγάρι απολαμβάνει την συντροφικότητα την συναισθηματική & σεξουαλική εγγύτητα .Αυτό για ένα παιδί αποτελεί αντικείμενο περιέργειας , εξερεύνησης και ζήλιας αρκετές φορές .Η εισβολή του στο συζυγικό κρεβάτι σημαίνει ότι διεκδικεί κατά ένα τρόπο μεγαλύτερη εγγύτητα και προσοχή από την Μητέρα απέναντι στον πάτερα και την διατήρηση της "τέλειας σχέσης " που είχε μαζί της ως βρέφος
Σταδιακά ο Πατέρας πρέπει από μόνος του να θέσει τα όρια .Συχνά όμως γίνεται και το αντίθετο , το παιδί βρίσκει πρόσφορο έδαφος στην ευάλωτη και ενοχική συμπεριφορά του ζευγαριού !Η μητέρα , που αισθάνεται αποξενωμένη από το σύζυγο της αναζητά συνήθως την τρυφερότητα την προσοχή και την ασφάλεια στο πρόσωπο του παιδιού που κοιμάται στην αγκαλιά της !
Τα όρια όμως είναι ιδιαίτερα σημαντικά γιατί καθορίζουν την ανάπτυξη της ατομικότητας του
ποιο είναι , γιατί αισθάνεται έτσι ,πως το αντιμετωπίζει , και τι μπορεί να πετύχει .
Συμπέρασμα
Το ζευγάρι από κοινού πρέπει να υιοθετεί " κοινή γραμμή" και να εξηγεί στο παιδί γιατί πρέπει να κοιμάται στο κρεβάτι του , να σέβεται τον ιδιωτικό χώρο των γονιών του ,και να συζητά πάντα αυτό που το προβληματίζει .
Καλό είναι να εφαρμόσουμε και κάποια μικρά " τελετουργικά ύπνου'' όπως να βάζουμε κάποιο φωτάκι νυκτός στο δωμάτιο του ,του φοράμε πιζάμες , του διαβάζουμε κάποιο παραμύθι , το καθησυχάσουμε και μένουμε κοντά του μέχρι να αποκοιμηθεί .
Όλα αυτά θα ενισχύσουν το αίσθημα της ασφάλειας του παιδιού ώστε να κοιμηθεί στο δωμάτιο του .Αν υπάρχει συνέπεια και υπομονή το πρόβλημα θα επιλυθεί , οι νυχτερινές εξορμήσεις θα σταματήσουν και εσείς θα ξαναβρείτε τη χαμένη σας ηρεμία !!!!
και μην ξεχνάμε με την υπομονή και τη συνεχή προσπάθεια μεγαλώνουμε υγιή παιδιά !
Για το Sugar Mama,
Ευη Κατράνα