Κάποιοι παλεύουν με δύσκολους υπολογισμούς , και άλλοι αντιμετωπίζουν απλά μαθηματικά . Έτσι και αλλιώς , όλοι μας πρέπει να ασχοληθούμε με αυτό που μας έτυχε.
Τελικά αναρωτιόμαστε αν όλα είναι θέμα τύχης ή αν απλά εμείς οι ίδιοι κινούμε τα νήματα για να συμβούν? Ωστόσο ότι και αν φέρει η ζωή στο δρόμο σου , όλοι εμείς πρέπει να αποφασίσουμε αν θα ήμαστε θύματα ή αγωνιστές .Όλοι εσείς επιλέγετε αν η ζωή θα είναι γλυκιά ή πικρή .
Και όσοι επιλέγουν να είναι γλυκιά -οι αγωνιστές- είναι οι ισχυρότεροι.

Οι ποιο όμορφοι άνθρωποι είναι εκείνοι που έχουν γνωρίσει την ήττα , τον πόνο, τον αγώνα , την απώλεια και βρήκαν το δρόμο τους. Αυτά τα άτομα έχουν μια εκτίμηση , μια ευαισθησία και μια κατανόηση της ζωής και των ανθρώπων που τους γεμίζει συμπόνια , ευγένεια , και ένα βαθύ ενδιαφέρον αγάπης .Συνοπτικά λοιπόν , οι καλοί άνθρωποι δεν γεννήθηκαν καλοί-επέλεξαν να είναι.
Οι καλοί άνθρωποι φέρνουν φως στο κόσμο , επειδή προέρχονται από σκοτεινά παρελθόντα .

Χρησιμοποιούν τη θετικότητα τους ως φανό , για να δημιουργήσουν περισσότερο φως , αντιμετωπίζοντας συχνά κακοτυχίες , τις οποίες συχνά ξεπερνούν .Διδάσκουν τους εαυτούς τους να παραβγαίνουν στο στίβο της ζωής με τους λοιπούς συνανθρώπους τους , καλύπτοντας την διαφορά με τους άλλους σε ένα κόσμο που δεν περιμένει κανέναν.
Οι καλοί άνθρωποι αγαπούν τα δύσκολα επειδή έχουν πληγωθεί περισσότερο.
Οι καλοί άνθρωποι έχουν μάθει με σκληρό τρόπο ότι τα μειονεκτήματα είναι ευκαιρίες για ανάπτυξη ,συνήθως γεννιούνται απαισιόδοξοι , αλλά με τη πάροδο του χρόνου μαθαίνουν πώς να είναι θετικοί .Ίσως συνειδητοποιούν ότι κάθε μικρό πράγμα που φαίνεται να τους τραβαει κάτω στη ζωή γίνεται τελικά ένα σκαλοπάτι προς την επιτυχία .

Οι καλοί άνθρωποι δεν θέλουν να πληγωθούν όπως οι άλλοι με τον τρόπο που πληγώθηκαν οι ίδιοι .Μπορεί να δέχτηκαν πειράγματα για τις φακίδες , τα αφεστώτα ώτα , τη μύτη ή το σωματικό βάρος τους , αλλά επειδή ξέρουν πως είναι όταν αισθάνεσαι βασανισμένος δεν θα ήθελαν να προκαλέσουν το ίδιο είδος πόνου στους άλλους.
Η καλοσύνη προκύπτει από όσους έχουν γνωρίσει μόνο τη σκληρότητα .Αντί να παρενοχλούν τους άλλους σπάνε την ατέρμονη φύση της αναισθησίας , δίνουν φιλοφρονήσεις και λένε λόγια ενθάρρυνσης .Είναι αγωνιστές που βοηθούν τους άλλους να επιβιώσουν .

Στον αγώνα της ζωής , οι περισσότεροι δρομείς συνήθως κοιτάνε μόνο μπροστά και επικεντρώνονται στον εαυτό τους , αλλά οι άνθρωποι που έχουν υποφέρει κοιτάνε εκείνους και μοιράζονται τις αγωνίες τους, που μπορεί να βιώνουν παρόμοιες δυσκολίες.
Τέλος είναι ανεκτικοί σε οποιαδήποτε κριτική , ακόμη και από τα άτομα της ιδίας οικογενείας τους , διότι αυτή η στάση , τους βοηθά να σκεφτούν και να αναθεωρήσουν καταστάσεις σκεπτόμενοι ψύχραιμα.
Γίνονται η χείρα βοηθείας που θα ήθελαν να είχαν για τον εαυτό τους.

Για το SugarMama,
Εύη Κατράνα