Όλες οι εποχές του Χρόνου ήταν θαυμάσιες , μαγικές ,οι εναλλαγές απο το Ζεστό Καλοκαίρι στο γλυκό φθινώπορο , την μυρωδάτη Ανοιξη ,το δυνατό κάτασπρο Χειμώνα ,όλες ξέχωρα
αφήνανε το στίγμα τους στη χαρά και στην επιβιώση της οικογένειας .
Η οικογένεια είχε πολλές ασχολίες καθημερινά, μάζευε χόρτα από τον κήπο της για το μεσημεριανό τραπέζι , φρόντιζε τα ζώα της , καθάριζε τις αυλές και φρόντιζε τα χωράφια με υπομονή και πολύ κόπο.
Ο πατέρας με το γιο σηκωνόταν πριν χαράξει για να φροντίσουν τα ζώα τους να τα βγάλουν στο κοντινό λιβάδι για βοσκή , ενώ η μητέρα με τις 2 κόρες ασχολούνταν με τη λάτρα και το καθημερινό τραπέζι του σπιτιού. Φρόντιζαν να υπάρχει ζεστό ζυμωτό ψωμάκι , ετοίμαζαν τη θράκα, μαζεύανε τα ξύλα για το φούρνο και το τζάκι , αερίζανε τα δωμάτια
και στρώνανε τις μοσχομυριστές φλοκάτες για να ετοιμάσουν το σπίτι για τις γιορτινές μέρες .
Κάθε μεσημέρι η οικογένεια μαζευόταν στο τραπέζι ,όλοι μαζί για να απολαύσουν το φτωχικό αλλά γεμάτο αγάπη μεσημεριανό. Τα πειράγματα ήταν συχνά , όπως και τα γέλια των παιδιών για όλα όσα γίνοταν μέσα στην μέρα. Υπήρχε μια γλυκειά ανυπομονησία για τα Χριστούγεννα που σε λίγες μέρες έφταναν.
Το σπίτι μύριζε κανέλλα , γαλύφαλλο και πορτοκάλι , το υπέροχο Ελατο στολισμένο με τα σκαλιστά παιχνίδια να κρέμονται απο τα κλαδιά του φάνταζε ως γίγαντας κοντά στο τζάκι.
Τα γλυκά ήταν ήδη έτοιμα , σε μεγάλες κάτασπρες πιατέλες ,έτοιμες να σερβιριστούν σε φιλοξενούμενους και επισκέπτες .
Η επόμενη μέρα ξημέρωσε κάτασπρη από τα χιόνια, η γυναίκα σηκώθηκε νωρίτερα από όλους για τις καθημερινές ασχολίες της.
Κοίταξε έξω από το παράθυρο που ήταν θολό απο το κρύο ,παρατηρώντας οτι ενα λεπτό στρώμα χιονιού είχε στρωθεί ήδη στο κήπο και στο δρόμο που οδήγούσε ψηλά στο λόφο.
Εβαλε τις γαλότσες της , το ζεστό σκούφο της, και τη μάλλινη κάπα και βγήκε στο κατώφλι του σπιτιού ,τα πόδια της βουλιάζανε στο φρέσκο χιόνι και ο αέρας ήταν κρύος και υγρός.
Επρεπε να ταίσει τα προβατάκια της και να βάλει καινούργια στρωμνή για να είναι ζεστά.
Ο χειμώνας ήταν βαρύς και έπρεπε να προστατευτούν.
Ανηφορίζοντας στο δρόμο θαύμαζε τη γαλήνη του τοπίου , τα χρώματα που τρεμόπαιζαν με εναλλαγές γαλάζιου, χρυσού και μώβ καθώς ο ήλιος ανέβαινε ψηλά στον ουρανό.
Πέρασαν λίγα λεπτά και ξαφνικά είδε μπροστά της στη μία πλευρά του δρόμου , καθισμένους στη ρίζα μιας αμυγδαλιάς τρείς ηλικιωμένους ανθρώπους , εναν πανύψηλο άντρα με γενειάδα άσπρη και 2 γυναίκες τυλιγμένες με μάλλινες κάπες με τα προσωπά τους να αχνοφαίνονται.
Η γυναίκα κοντοστάθηκε για λίγο και πλησίασε αργά προς το μέρος τους χαιρέτησε με καλοσύνη και ειπε “ θα πρεπει να κρυώνετε και να πεινάτε ,κοπιάστε στο σπίτι μου , εδώ λίγο παρακάτω είναι. ”
Τότε ο Γέροντας σηκώθηκε και αποκρίθηκε “σε ευχαριστούμε αλλά για να έρθουμε στο φτωχικό σου πρέπει να μας πεις αν είναι ο κύρης σου στο σπίτι”.
Παραξενεύτηκε η γυναίκα και ευθύς απάντησε “όχι μαζί με το γιο μου είναι στα χωράφια ” τότε αποκρίθηκε ο γέροντας “ Τότε δεν μπορούμε να σας επισκεφτούμε ,θα έρθουμε στο σπίτι σου όταν ο κύρης και ο γιος σου θα είναι εκει.”
Οσο και αν επέμενε η γυναίκα για να τους μεταπείσει τίποτε δεν κατάφερε.
Γύρισε στο σπίτι προβληματισμένη μετά από ώρες κουραστικής εργασίας , και στο μεσημεριανό τραπέζι εξιστόρησε τα πάντα στα παιδιά και τον άντρα της.
Ωραία είπε ο άντρας “ αύριο το πρωί θα πάω εγώ ”.
Πράγματι πολυ νωρίς το πρωί σηκώθηκε ο άντρας να πάει στα μαντριά για να φροντίσει τα ζώα του .
Στο διάβα του συνάντησε πάλι τον πανύψηλο γέροντα και τις 2 ηλικιωμένες γυναίκες .
Πλησίασε καλημέρισε και προσκάλεσε τους ηλικιωμένους ο ίδιος στο φτωχικό του.
Ο Γέροντας απάντησε στον καλοσυνάτο άντρα “Ευχαριστουμε για την προσκληση σου θα τιμησουμε το φτωχικό σου αν ρωτήσεις τη γυναίκα και τα παιδιά σου ποιον από τους τρεις μας θα διαλέξετε για να έρθει . Εγω είμαι ο Πλούτος , από τα αριστερά μου η επιτυχία και στα δεξιά μου η Αγάπη. ”πολύ περίεργο σκέφτηκε ο αντρας , για ακόμη μια φορά έφυγε προβληματισμένος με όλα τα περίεργα που συνέβαιναν.
Πήγε στο σπίτι του και συζήτησε με τη γυναίκα του και το γιό του το σκηνικό .
Τι απρόσμενη τύχη άντρα μου , είπε η γυναίκα , να καλέσουμε τον Πλούτο και όλες οι έγνοιες μας θα τελιώσουν , θα γίνουμε πλούσιοι και θα ζήσουμε μια ζωή γεμάτη ευκολίες για εμάς και τα παιδιά μας. Η φτώχεια δε θα μας ξαναχτυπήσει τη πόρτα.
Ο Γιος ακουγε τη συζήτηση και αναφώνησε , μα δε το βλέπετε μόνο με την επιτυχία θα γίνουμε σεβαστοί στη κοινωνία , και θα πετύχουμε ότι θέλουμε , φήμη, χρήματα , νεο σπιτι.
Επεσε σιγή για λίγο , ώσπου η μικρή κόρη του ζευγαριού είπε “ μα δε το καταλαβαίνετε?? η μόνη απάντηση σε κάθε ερώτημα σας είναι η Αγάπη , αυτή λύνει όλα τα προβλήματα , και ενώνει τους ανθρώπους .”
Ακούγωντας την μικρή κόρη όλη η οικογένεια συμφώνησε , και αποφάσισαν τελικά να προσκαλέσουν την Αγάπη στο σπίτι τους .
Με χαρά πήγε ο άντρας και ανακοίνωσε την απόφαση της οικογενείας του στους ηλικιωμένους . Σηκώθηκε η Αγάπη και προχώρησε με τον άντρα μπροστά , ώσπου μετά
από λίγα βήματα παρακάτω και λίγο πρίν την είσοδο στο σπίτι του , ο άντρας αντιλήφθηκε ότι ακολουθούσαν και οι αλλοι δυο ηλικιωμένοι , ο πλούτος και η επιτυχία .
Κοντοστάθηκε και ρώτησε “ μα είπατε να καλέσουμε μόνο τον ένα , δεν κατάλαβα μήπως ??”
Οχι είπε ο Πλούτος , καλά κατάλαβες αν είχες επιλέξει εμένα η την επιτυχία , κανείς απο τους υπόλοιπους δεν θα ακολουθούσαν , αλλά σκέφτηκατε σωστά εσυ και η οικογένεια σου , διότι τίποτε στην ζωή δεν πετυχαίνει και δεν γίνεται σωστά αν η βάση της δεν είναι η Αγάπη.
Η Αγάπη κινει βουνά , και όλα τα μπορεί .Ο σεβασμός είναι απαραίτητος, η υπομονή, πίστη και η συνεχής προσπάθεια για το καλύτερο πρέπει να είναι κινητήριος δύναμη .
Ποιο τελικά είναι το δίδαγμα της Ιστορίας αυτής ?? ο καθένας μπορεί να το βρεί μέσα από τη δική του αλήθεια .
Καλές Γιορτές με αληθινή καρδιά !
Για το Sugar Mama,
Εύη Κατράνα