Γιατί ένα ζώο, και μάλιστα ένας σκύλος, φύσει κοινωνικό ον, διαθέτει το εκ γενετής χάρισμα να προσεγγίζει και να προσφέρει στοργή και αγάπη ανιδιοτελώς και απροσχημάτιστα, χωρίς να "κρίνει" με τον ανθρώπινο τρόπο. Ένας σκύλος χαίρεται και ανταποκρίνεται στα χάδια και την προσοχή, ανεξαρτήτως του από ποιον προέρχονται και αυτή του η ιδιότητα κάνει τις «θεραπευτικές» του δυνάμεις ανεκτίμητες.

Θα επιχειρήσουμε να πείσουμε και τους πιο δύσπιστους ως προς τα ευεργετήματα που αποκομίζει ο άνθρωπος από την συνύπαρξη του με τα ζώα σημειώνοντας το πιο απλό. Εδώ και αρκετές δεκαετίες τα ζώα συντροφιάς χρησιμοποιούνται σε νοσοκομεία και ιδιωτικά νοσηλευτικά κέντρα του εξωτερικού ως μια εναλλακτική, συμπληρωματική μέθοδος θεραπείας, που βασίζεται στις συναισθηματικές σχέσεις που αναπτύσσονται ανάμεσα σε ανθρώπους και ζώα.

Ο Ερυθρός Σταυρός από το 1940 στην Αμερική, χρησιμοποιεί τα ζώα συντροφιάς ως εναλλακτικό θεραπευτικό μέσο κυρίως στα παιδιά.
Δεκάδες είναι οι επιστημονικές παρατηρήσεις για τη θετική επίδραση των ζώων σε ψυχολογικό και σωματικό επίπεδο διαφορετικών ανθρώπων κάθε ηλικίας.
Έχει αποδειχθεί πως ευνοούνται εξίσου άτομα και παιδιά με κινητικά προβλήματα, νοητική στέρηση, σύνδρομα (π.χ. σύνδρομο Down), αυτισμό, χρόνια ή σοβαρά νοσήματα, ψυχικές διαταραχές και ένα πλήθος άλλων ασθενών με σωματικές ή ψυχοπνευματικές παθήσεις. Παιδιά με ιστορικό κακοποίησης, συμπτώματα κατάθλιψης ή μοναχικοί ενήλικοι και δεκάδες άλλες περιπτώσεις ανθρώπων έχουν βρει σωτηρία με την συνύπαρξή τους με τα ζώα. Επιπλέον, ο δεσμός που δημιουργείται ανάμεσα στον άνθρωπο και το ζώο, έχει διαπιστωθεί πως συμβάλλει στη συναισθηματική ωρίμανση αλλά και την κοινωνικοποίηση παιδιών και εφήβων που δεν αντιμετωπίζουν κανένα πρόβλημα υγείας.
Από το 2008, το πρώτο ζωάκι που χρησιμοποιήθηκε στη Ελλάδα επισήμως για την θεραπεία παιδιών σε νοσοκομείο ως θεραπευτής ήταν ένα εκπαιδευμένο κουνελάκι ο Χνούδος. Μπαινόβγαινε στο ογκολογικό Τμήμα το Νοσοκομείου για να παίξει με τα παιδιά και να βοηθήσει στην θεραπεία, αφού η παρουσία του ενίσχυε την ψυχική κατάσταση των μικρών ασθενών ώστε δυνατοί να πολεμήσουν την επάρατη νόσο. Η παρουσία του κουνελιού και το παιχνίδι με τα παιδιά στάθηκε ικανή για να τους βοηθήσει να απομακρύνουν τον πόνο, το στρες, την ταλαιπωρία και να ανταποκρίνονται καλύτερα στη θεραπεία. Τα παιδιά χρησιμοποιούν το ζώο για να εκφράσουν φόβους, να παρηγορηθούν, να αισθανθούν άνετα, να παίξουν και να έρθουν σε επαφή με το φυσικό περιβάλλον.

Τα ζώα που χρησιμοποιούνται σε αυτά τα προγράμματα είναι υγιή και χαρούμενα, δηλαδή συμμετέχουν ως "εθελοντές" και ό,τι κάνουν για τους ανθρώπους το κάνουν σαν ένα παιχνίδι, σαν κάτι που απολαμβάνουν. Άλογα, σκύλοι, γάτες, κουνέλια, ινδικά χοιρίδια, ψάρια, χελώνες, ωδικά πουλιά, μικρά γουρουνάκια, δελφίνια, αγροτικά ζώα κτλ. μπορούν να χρησιμοποιηθούν στην εναλλακτική θεραπεία και είναι αδιάφορο για τους επιστήμονες αν είναι καθαρόαιμο ή ημίαιμο, αρκεί να είναι φιλικό προς τον άνθρωπο.