Τα παιδιά από πολύ μικρή ηλικία (περίπου από 3 ετών), αρχίζουν να παρατηρούν τις διαφορές μεταξύ των δύο φύλων. Στην αρχή πρόκειται για παρατήρηση των εξωτερικών διαφορών αλλά σε περιπτώσεις που υπάρχουν στην οικογένεια ετερόφυλα αδέρφια, έχουν δει και τις ανατομικές διαφορές. Επιπλέον ,μια νέα εγκυμοσύνη της μητέρας ή κάποιας γυναίκας από το περιβάλλον του παιδιού, πάντα δημιουργούν ερωτήματα στα παιδιά, ερωτήματα που είναι απαραίτητο να τους απαντήσουμε.
Η ηλικία των 6 ετών, – ώστε το παιδί να έχει αρχίσει να αναπτύσσει ικανοποιητικά τον λόγο του, αλλά και τη σκέψη του, είναι μια καλή ηλικία για τη «μεγάλη κουβέντα». Οι γονείς εξοπλισμένοι με το κατάλληλο οπτικό υλικό (είναι σημαντική βοήθεια), αρχίζουν να λένε στα παιδιά τα στάδια της διαδικασίας. Πρέπει να αποφεύγονται οι παραλήψεις και οι παραποιήσεις διαφόρων λεπτομερειών. Συνήθως τα βιβλία που είναι ειδικά φτιαγμένα για αυτό το σκοπό μπορούν να βοηθήσουν στην πορεία της κουβέντας.
Αυτό που πρέπει να τονιστεί είναι πως οι γονείς πρέπει να μιλούν αλλά και να αισθάνονται (όσο γίνεται), απενοχοποιημένα για αυτή τη κουβέντα. Ας μη ξεχνάμε ότι τα παιδιά λαμβάνουν πολύ έντονα και τα μη λεκτικά μηνύματα που τους στέλνουμε. Άρα αν ο τρόπος μας δείχνει ντροπή και τάση για τερματισμό της συζήτησης, ενώ συνεχίζουμε να εξηγούμε με λόγια στο παιδί, του στέλνουμε ένα μπερδεμένο μήνυμα για μια τόσο φυσιολογική και όμορφή λειτουργία.
Επιπλέον πρέπει να αφήσουμε το παιδί να καθορίσει το τέλος της κουβέντας. Σίγουρα το ίδιο θα σταματήσει όταν έχουν λυθεί όλες του οι απορίες και έχει μάθει όσα ήθελε.
Σε περίπτωση, βέβαια, που το παιδί νιώσει ότι μας φέρνει σε δύσκολη θέση, αυτό θα του προκαλέσει το ενδιαφέρον και θα επαναφέρει το θέμα απλά και μόνο για να τραβήξει την προσοχή. Για αυτό θα πρέπει να είμαστε ψύχραιμοι και ευθείς (πάντα με λόγια που να αφορούν την ηλικία του).
Τέλος, αν το παιδί δεν έχει δείξει ενδιαφέρον για αυτές τις πληροφορίες, τόσο λεκτικά όσο και με τις πράξεις του, δεν το πιέζουμε σε μία τέτοια κουβέντα, γιατί πολύ πιθανόν δεν είναι έτοιμο να την αξιοποιήσει σωστά.
Ευχαριστούμε την ψυχολόγο Νέλλη Θεοδοσίου (Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.) για τη συμβολή της.