..εξαρτάται απο την ηλικία και το φύλο τους; εγω θα μοιραστώ την δίκη μου εμπειρία και η γνώμη μου ειναι οτι δεν ειναι καθολου εύκολο να βγεις για ψωνια τελικα μαζι με τα παιδια! Εγω εχω δυο αγοράκια που εχουν έξι χρόνια διαφορά, ο μεγαλος μου ειναι αντράκι, θα ετοιμαστεί, θα φορέσει το αθλητικό παπουτσι και το γυαλί ηλίου κι έτοιμος, ο μικρούλης θα χρειαστεί λίγη βοήθεια για να ετοιμαστεί και στο τέλος θα φορέσει κι αυτός τα γυαλιά ηλίου του! Μπαίνουμε στο αυτοκίνητο, φοράμε όλοι ζώνες και ξεκινάμε! Εκει θα μαλώσουν γιατι ακουμπάνε τα χέρια τους, μετα θα αρχίσουν να πειράζουν τα παράθυρα, ευτυχώς τα εχω κλειδωμένα και αφού ο μεγαλος μου γιος θα προσπαθεί να επιβληθεί στον μικρο αδερφό του εγω θα ψάχνω απεγνωσμένα να παρκάρω το αμάξι μεςα σε γκρίνια και φωνές απο τα πίσω καθίσματα. Βρήκαμε θέση parking και βγαίνουμε να ξεκινήσουμε την βόλτα. Πιάνω τον μικρο απο το χέρι και ο μεγαλος περπατάει δίπλα μου, περνάμε απο το πρώτο μαγαζί, ακούω "μαμα να παρουμε αυτήν την μπαλα; ειναι ωραία" πριν προλάβω να απαντήσω ακούω απο τον μικρο "κι εγω θελω μπαλα" δεν το πολυ σκεφτομαι απαντάω ΟΧΙ δεν βγήκαμε να παρουμε μπάλες προχωράτε.

Παμε να να ψωνίσω στον μεγάλο αθλητικά παπούτσια, μπαίνουμε μεσα στο μαγαζί λέω στην πωλήτρια τι ακριβώς θελουμε, διαλέγει γρήγορα γρήγορα ο μεγαλος και ξεκινάει να τα δοκιμασει, ο μικρός, εχει παει στον καθρέφτη και κανει γκριμάτσες, προσπαθώ να τον μαζέψω και στην συνεχεια τρέχει γύρω στο μαγαζί γιατι κανει λεει αγώνα. Αφού τον σηκώνω και τον φέρνω δίπλα στον μεγάλο, γκρινιάζει γιατι θελει κι αυτός να παρει καινούρια παπούτσια. Τελικα μεσα στον χαμό, ψωνίσαμε μονο για τον μεγάλο και για να ξεγελάσω τον μικρο τον πήγα σε ενα τρενάκι εξω απο ενα περίπτερο , αυτα ξέρετε με τα κέρματα που μπαινουν τα παιδάκια μεσα και κουνιουνται. Βαζω το κέρμα κανει τρενάκι, μου λεει ο μεγαλος να κανω κι εγω μαμα αυτοκινητάκι δίπλα; έλα! θα κανω με τον αδερφό μου. Τους βαζω και τους δυο στο αυτοκινητάκι και παρόλο που εχει δυο τιμόνια, μαλώνανε παλι γιατι ήθελε ο κάθε ενας να οδηγάει μονο αυτός το αυτοκίνητο. Αφού τελειώσαμε και είπαμε να παμε να βγάλουμε κατι φωτοτυπίες, πεινάσανε, σαν οργανωτική μαμα έβγαλα απο την τσάντα τα σάντουιτς που ειχα ετοιμάσει απο το σπιτι και τα τρώγανε καθώς περπατούσαμε. Ειναι η στιγμη που δεν μιλάνε και μονο τρώνε. Πάμε να μπουμε στο μαγαζί να βγάλουμε φωτοτυπίες, μαμα τσίσα μου λεει ο μικρός, βγαίνουμε απο το μαγαζί αρων αρων και παμε σε μια διπλανή καφετέρια να κανει την ανάγκη του και ξαναπάμε στο μαγαζί για τις φωτοτυπίες, τελειώσαμε κι απο εκει. Ξεκινάμε να παμε στο βιβλιοπωλείο για κατι σχολικά, στην πορεία διψάσανε, ναι ταυτόχρονα, βγάζω τα μπουκάλια με το νερό, πίνουνε συνεχίζουμε να περπατάμε. Φτάνουμε στο βιβλιοπωλείο, ψωνίζουμε με φωνές γιατι ο μεγαλος εκτος απο αυτα που ειχαμε πει να ψωνίσουμε θελει και την περίεργη γόμα που είδε και τον ωραιο στύλο που δεν υπήρχε την προηγούμενη φορά και ο μικρός εχει κατεβασει οτι παραμύθι του εχει κανει εντύπωση για να το αγοράσουμε. Τα βάζουμε ολα στην θέση τους και παίρνουμε μονο οτι χρειαζόμαστε. Ξεκινάμε για σούπερ μάρκετ, ο μεγαλος θελει τουαλέτα, τον πάω σε άλλη καφετέρια που βρήκα εκει κοντα και πάνω που φεύγουμε μου λεει ο μικρός μαμα κακά, τα νευρα μου κρόσσια.

Ξανά πίσω στην καφετέρια, τελειώνουμε κι απο εκει και αντιλαμβάνομαι οτι εχει περασει η ώρα και πρεπει να γυρίσουμε πίσω διοτι θα ξανά πεινάσουν. Αφινω λοιπόν το σουπερμάρκετ για το απογευμα και παίρνουμε τον δρόμο για το αμάξι! Κάπως ετσι ειναι οταν βγαίνω με τα δυο μικρά μου αντράκια για βόλτα και για ψωνια. Ναι κουράζομαι αλλα τα αγαπάω, όσο κι αν γκρινιάζουν όσο κι αν ανταγωνίζονται μεταξύ τους, όσο κι αν μαλώνουν, ειναι τα δυο μου αντράκια!

Καποια στιγμη θα μεγαλώσουν και δεν θα τα κάνουν ολα αυτα, μεχρι τότε θελει πολυ οργάνωση, υπομονή και ενα ζευγάρι γερά αθλητικά παπουτσια για την μαμα!