Επίσης διεκπεραιώνουμε υποθέσεις με το δημόσιο, κάνουμε ψώνια, πληρώνουμε λογαριασμούς, ταξιδεύουμε... το υπόλοιπο της λίστας το συμπληρώνει ο καθένας μας ανάλογα με την καθημερινότητά του.

            Πολύ συχνά λοιπόν ξεφεύγουμε από τα όρια της χρήσης του διαδικτύου και μπαίνουμε στην κατάχρηση. Προσοχή όμως γιατί ακόμη και η έννοια της κατάχρησης είναι σχετική. Για έναν μαθητή Λυκείου ή φοιτητή ο οποίος χρησιμοποιεί το Internet για τις εργασίες του σε καθημερινή βάση, είναι αναμενόμενο να βρίσκεται αρκετές ώρες μπροστά από τον Η/Υ του. Το ίδιο ισχύει και για έναν επαγγελματία ο οποίος χρησιμοποιεί το διαδίκτυο για να αντεπεξέλθει στις απαιτήσεις της δουλειάς του. Επομένως όταν μιλάμε για κατάχρηση (είτε για «εθισμό») έχει σημασία να δούμε όχι μόνο την ποσότητα των ωρών αλλά και το τι κάνει όλες αυτές τις ώρες.

Ας υποθέσουμε όμως ότι πράγματι έχουμε στο σπίτι μας έναν άνθρωπο με πρόβλημα κατάχρησης στο διαδίκτυο, που δεν είναι απαραίτητο ότι θα είναι το παιδί μας… Μπορεί να είναι ο σύντροφός μας, καθώς δεν είναι λίγοι οι ενήλικες που «εθίζονται». Πρώτη κίνηση και καθοριστική είναι να προσπαθήσουμε να καταλάβουμε ποια ανάγκη καλύπτει το Internet. Είναι η έλλειψη επικοινωνίας; Είναι η χαμηλή αυτοεκτίμηση που ανεβαίνει όσο κερδίζει τις μάχες στο WΟW; Είναι τα like που παίρνει και αρχίζει να του αρέσει ο εαυτός του; Εξίσου συχνά το internet συμβολίζει και τη φυγή από μια δύσκολη πραγματικότητα, από ένα δύσκολο πρόβλημα στις οικογενειακές ή προσωπικές σχέσεις του ατόμου.

Όποια και αν είναι η αιτία όμως, η λύση δεν έρχεται με το να βγάλουμε τον H/Y από την πρίζα, ούτε με το να κόψουμε το internet. Άλλωστε υπάρχουν κινητά τηλέφωνα και σχεδόν παντού υπάρχουν wi-fi σημεία με δωρεάν πρόσβαση. Για να μην πούμε για τα Internetcafé. Πετώντας τον Η/Υ από το σπίτι στην καλύτερη περίπτωση αρχίζει και το παιδί να φεύγει από το σπίτι αναζητώντας το κάπου έξω. Επίσης το να βάλουμε ξαφνικά τον υπολογιστή στο σαλόνι του σπιτιού εάν ποτέ δεν το είχαμε εκεί προηγουμένως, είναι πολύ πιθανό να ξεκινήσουμε νέο κεφάλαιο καυγάδων. Εξ΄αρχής λοιπόν ο Η/Υ σε κοινόχρηστο χώρο.

Αντίθετα θα ήταν καλή ιδέα να καθίσετε δίπλα του και να μάθετε τι ακριβώς κάνει, τι είναι το τάδε παιχνίδι και μπείτε στο κλίμα προσπαθώντας να καταλάβετε.

Αφότου μπείτε στο κλίμα κάντε επικοινωνία. Συζητείστε για αυτό που παίζει, ζητήστε την άποψή του, πες του να σας μάθει ώστε να παίξετε μαζί. Πείτε τη δική σας γνώμη χωρίς κριτική και χωρίς να ψάχνετε ευκαιρία να «δαιμονοποιήσετε» το internet στα μάτια του. Δεν πιάνει το κόλπο!

Αντικαταστήστε το μηχάνημα με ανθρώπους. Καλέστε φίλους στο σπίτι, δώστε στο παιδί δρόμους επικοινωνίας στην πραγματική ζωή ώστε να μην χρειάζεται να αναζητά την επικοινωνία στην cyber ζωή. Μπορεί στην αρχή απλά να βρίσκεται στο σαλόνι σας με τους φίλους του και να παίζουν online παιχνίδια, αλλά ακόμη και αυτό είναι προτιμότερο από το να παίζει μόνος του και αποξενωμένος.

Ενισχύουμε την αυτοπεποίθηση του, είμαστε άμεσα διαθέσιμοι και δεν ξεχνάμε ότι η ψυχολογία των παιδιών διέπεται από πολύ λεπτές ισορροπίες.

Απευθυνθείτε σε κάποιο ειδικό ψυχικής υγείας. Η προσωπικότητα παίζει μεγάλο και καθοριστικό ρόλο σε ό,τι έχει να κάνει με εθισμό (είτε είναι διαδίκτυο, είτε ουσίες, τζόγο ή αλκοόλ). Η οικογένεια επίσης!

Τέλος αναζητήστε καθοδήγηση και πληροφορίες στα παρακάτω:

Γραμμή Βοήθειας ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΩ χωρίς χρέωση 800 11 800 15

http://www.saferinternet.gr/

http://www.safeline.gr/

http://www.help-line.gr/

Για το Sugar Mama,
Ευτυχία Γιακουμή