Πετάς από τη χαρά σου και από την τρομάρα σου -ειδικά εαν αυτή είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει αυτή η όμορφη αλλαγή..στο σώμα σου, την ψυχή σου, στη ζωή σου γενικότερα!

Όλοι είναι χαρούμενοι και ευτυχισμένοι, περιμένοντας με ανυπομονησία το νέο μέλος.
Θα σου πουν να μη σκύβεις, να μη σηκώνεις βάρη, να ξεκουράζεσαι, να μην ανεβαίνεις στο μηχανάκι σου, να...να..να... και μή...πολλά μή θα ακούσεις όλο αυτό το διάστημα.
Από την πιο βλακεία μέχρι και τα πιο σοβαρά...εσύ κρίνεις σε τί από αυτά θα υπακούσεις και σε τί όχι!

Όλες ο μανούλες μικρές και μεγάλες, με μεγάλη χαρά θα σου εξιστορούν η καθεμία το προσωπικό της βίωμα, τί συμπτώματα είχε, τί συμπτώματα δέν είχε, τί έτρωγε, τί δεν έτρωγε, πόσα κιλά πήρε, αν γέννησε φυσιολογικά ή με καισαρική κι άλλα πολλάααα...

Θα σου πρότεινα να μην ακούς τίποτα από όοοολα όσα θα σουν πουν!Ή καλύτερα...μήν υπακούς ότι θα σου πουν!Άκου μόνο τον γιατρό σου!!!

Κάθε γυναίκα, κάθε οργανισμός δέχεται τόσο διαφορετικά αυτή την αλλαγή, που τα δικά σου συμπτώματα, οι δικές σου εμπειρίες θα διαφέρουν σίγουρα από αυτές των άλλων μανάδων που θα ακούσεις!!

Μα το θέμα δεν είναι αυτό!Το περίεργο είναι ότι κανένας....ή για την ακρίβεια καμία δε θα ακούσεις να σου εξιστορήσει τί συνέβη την μεγάλη ώρα!Ξέρεις τα πάντα για όλα όσα προηγούνται του τοκετού, όλα όσα συμβαίνουν στο σώμα, στην ψυχή και το μυαλό της wanna be mommy, μα ξαφνικά όλες οι πληροφορίες σταματούν από την ώρα εκείνη που το μικρό αυτό ανθρωπάκι θα πάρει την πρώτη του ανάσα!
Μα για στάσου λιγάκι...εμένα με ενδιαφέρει κι αυτό...και θα ήθελα να μάθω περισσότερα απ'οσα επιμελώς(;) μου κρύβεται.

Τί γίνεται αν σε πιάσουν οι πόνοι;;και τί είδους πόνοι είναι αυτοί βρε αδερφέ...μπορείς να τους παρομοιάσεις με κάποιον που έχεις ήδη βιώσει;;;Κι αν δε σε πιάσουν ποτέ. τότε τί;;;Και αυτά τα νερά που σπάνε;;;τί νερά είναι αυτά;;;και πως τα καταλαβαίνεις άμα σπάσουνε δηλαδή;;;Και άντε πες πως τα κατάλαβες...τί γίνεται από εδώ και στο εξής;;;εγώ το μόνο που ξέρω ότι κάνουνε όλες είναι να καλέσεις τον/την γιατρό σου να του/της πείς τα καθέκαστα, να κάνεις ένα μπάνιο και μετά τί;;;Παίρνω το βαλιτσάκι μου και στο μαιευτήριο ε;;;Οκ...το κανα κι αυτό....

1.Ήρθα και στο μαιευτήριο. Ωραίααααα.....βλέπω κάτι τύπους με άσπρες στολές...ατάραχους, μια ησυχία στο χώρο....και κάτι καρέκλες....Πρίν από αυτό έχω δεί 2-3 κοπέλες στη ρεσεψιόν.Δίνω τα στοιχεία τα δικά μου και του συζύγου...Κάθομαι σε κάτι άλλες καρέκλες που πρωτοαντίκρυσα μπαίνοντας...Έρχεται ένας νεαρός και μου ζητάει να αφαιρέσω τα τυχόν κοσμήματα που φορώ...δε μου είπε γιατί.Από εδώ και στο εξής...μάλλον κανείς δε θα απαντήσει σε αυτή την ερώτηση.Γιατί;;;;;κι όχι για τα κοσμήματα...ποιος νοιάζεται;τα έβγαλα υπακούοντας τον κυριούλη και τα έδωσα στον άντρα μου....Από δω και πέρα...μόνο υπακούς!και πρέπει να υπακούσεις...γιατί αφενός δε ξέρεις τί σου γίνεται, αφετέρου θεωρείς ότι όλοι αυτοί εκεί μέσα ξέρουν σίγουρα πολλάαα περισσότερα απ'ότι εσύ!κι έτσι είναι δηλαδή!

2.Ο κυριούλης αυτός μετά από 2 λεπτά, ήρθε με πήρε αγκαζέ και μπήκαμε στο ασανσέρ.Κατεβήκαμε στο υπόγειο.Εκεί, μια νεαρά μου είπε να καθίσω και να περιμένω.Έκατσα.Δίπλα μου δυο ακόμα ετοιμόγεννες.Μου είπαν να πάω σ'ένα δωματιάκι και θα ερχόντουσαν σε λίγο.Μια νοσηλεύτρια, ήρθε μετά από λίγη ώρα και μου πήρε ένα ιστορικό...που μόνο τί άρωμα φοράω δε με ρώτησε!

3.Στη συνέχεια μια άλλη ήρθε από το δωμάτιο στο οποίο με είχαν βάλει,μου ζήτησε να ξεντυθώ μου έδωσε μια άθλια ανοιχτή από πίσω ρόμπα, έβαλε τα ρούχα μου σε μία θήκη, έγραψε το όνομα της γιατρού μου και αφού συνέβη η διαδικασία του ξυρίσματος και του κλίσματος , με βάλαν σε ένα αναπηρικό καροτσάκι και με οδήγησαν σ'ένα άλλο δωμάτιο όπου εκεί θα γινόταν καρδιοτοκογράφημα για όλες τις επόμενες ώρες που παρέμεινα εκεί.Σχεδόν όλο το βράδυ δηλαδή!
Ήρθε και το αγόρι εκεί να μου κάνει παρέα και να είμαστε έτοιμοι για τη "μεγάλη μας στιγμή"!
Ήταν το πιο βαρετό βράδυ που περάσαμε.Εγώ με ενα σκασμό καλώδια να μη μπορώ να κουνηθώ και το καημένο το αγόρι να προσπαθεί να κοιμηθεί πάνω σε μια καρέκλα.

4.Δε με πιάσαν ποτέ οι πόνοι!!!!Ποιοί πόνοι;;;κάποια στιγμή και μετά από δύο ορούς, αισθάνθηκα ένα ελαφρύ πόνο περιόδου.Μάλιστααααααα....κάπως έτσι λοιπόν θα πρέπει να είναι εκείνοι οι πόνοι!

5.Απαγορεύεται να πιείς νερό!!Έλα Χριστέ και Παναγιά!!Γιατί ρε παιδιά;;;Είχα κρυμμένο ένα μπουκαλάκι νερού, το ήπια...κανά δυο φορές ακόμη ζήτησα και μου φέρανε επιπλέον νεράκι.Μου το προσφέρανε σ'ένα ποτηράκι σφηνάκι!Μετά κατάλαβα το γιατί.Θα σου πρότεινα να μην πιείς...όχι τίποτα άλλο δηλαδή, αλλά να...είναι μπελαλίδικη η όλη διαδικασία μετά!

6.Απαγορεύονται τα βαμμένα νύχια;;;;Μα γιατί;;;;Τόσος κόσμος θα με δεί εκεί...δε φτάνει που θα είμαι άβαφη, με τα μαλλιά άνω-κάτω θα πρέπει να μην έχω και βαμμένα νύχια;;;Αααα!!δε μου τα λέτε καλά!Γνώριζα ότι δε πρέπει να είναι βαμμένα τα νύχια των ποδιών...γιατί λέει πώς αν ού μη γένετο συμβεί κάτι, από εκεί καταλαβαίνουν ότι κάτι δε πάει καλά! (έτσι μου χαν πει παλιότερα δηλαδή...τώρα αλήθεια-ψέματα...) αλλά το μανικιούρ μου να μην το έχω περιποιημένο;;
Ένεκα ότι η πιθανή ημερομηνία τοκετού μου ήταν κοντά στα Χριστούγεννα, είχα ένα ωραιότατο κόκκινο χρωματάκι βαμμένα τα νυχάκια μου!Βέβαια, πάνω στον πανικό και το άγχος μου δε θυμήθηκα καν να τα ξεβάψω...Φρόντισαν οι νοσηλεύτριες γι αυτό!
Αρχικά δε μου έδωσε καμία σημασία!Ούτε καν η γιατρός μου!Ε, κάποια στιγμή μία νεαρά το παρατήρησε και μου έφερε άρων άρων βαμβάκι εμποτισμένο με ασετόν για να τα ξεβάψω!
.
.
.

Μετά από ώρες άβολου ξαπλώματος και καθόλου ύπνου....ΓΕΝΝΗΣΑΜΕΕΕΕΕΕ!!!!!!!!!
(Το πριν και το μετά του τοκετού θα το μάθεις σε άλλη ανάρτηση!)
.
.
.

7.Άν είσαι τυχερή και είσαι η πρώτη που μπαίνεις στο δωμάτιο, ο νεαρός που σέρνει το κρεβατάκι-φορείο, σου λέει ότι έχεις και τη δυνατότητα να διαλέξεις αν θέλεις να είσαι παράθυρο, μέση ή τοίχο...άν είσαι σε 3κλινο, όπως εγώ...στα άλλα δωμάτια δεν ξεύρω! Διάλεξα την θέση μου, δίπλα από το παράθυρο, να χω και θέα, σαν να είμαι στο αεροπλάνο!

8.Αμέσως ήρθαν και μου σέρβιραν το τσάι μου και στη συνέχεια ένα ωραιότατο ζελεδάκι, το οποίο και καταβρώχθησα!!Πεινούσα σα λύκος!!!!!Και όλες τις επόμενες τρεις μέρες που παρέμεινα στο μαιευτήριο άνετα έτρωγα τα πάντααααα!...δε με άφησαν όμως κι αρκέστηκα σε ότι είχε το μενού της κλινικής, με μερικές παρασπονδίες όμως! ;)

9. Μετά από λίγο φέρανε και το μωρούλι μου για τον πρώτο του θηλασμό!!Περιττό να σου πω ότι το πέρασα ακτινογραφία!!Εξονυχιστικό έλεγχο!Να τσεκάρω βρε αδερφέ...είναι όλα όπως πρέπει;;;Δυο χέρια, δυο πόδια κλπ...με καταλαβαίνεις έτσι;;;Κί έπειτα άρχισε η φωτογράφιση!!Η οποία και κρατάει μέχρι και σήμερα!!!!Κάθε μέρα φωτογραφίες!!!!

10. Ήρθαν να με δουν γιατρός και νοσηλεύτριες! Αυτές οι τελευταίες μπαίνουν κατά συχνά χρονικά διαστήματα στο δωμάτιο για διάφορους λόγους.Τη μια να σου βάλουν θερμόμετρο, την άλλη να δουν τον ορό, να σε πλύνουν, να σου δώσουν κάτι χαπάκια, (που ανάθεμα κι αν ήξερα για ποιό λόγο τα έπαιρνα).Και γενικά οι πόρτες ανοίγουν και κλείνουν συχνά και κάθε φορά για κάτι διαφορετικό.Το καλύτερο όμως, είναι όταν κι ακόμα μέσα στη νύχτα που άγαρμπα μπαίνουν οι κοπελιές μέσα στο δωματιό σου και σε ξυπνούν, σου φέρνουν αυτό το μικρό ανθρωπάκι για να φάει!Η πιο γλυκιά στιγμή!...Καμιά φορά το αφήνουν κάμποση ώρα και έχεις την ευκαιρία έτσι που γαλήνια κοιμάται να το έχεις πάνω σου και να το χαιδεύεις...να αποκοιμιέσαι κι εσύ μαζί του!!Να ζείς το όνειρο!!!

11. Από την πρώτη στιγμή που θα γεννήσεις, θα αισθανθείς ότι έχεις χάσει ίσα με 50κιλά!Θα νιώθεις πολύ φίτ, άσχετα που θα χωράς μόνο στο νυχτικό σου!Άντε και σε καμια φόρμα!Εγώ που έκανα το λάθος να πάρω συνοδευτικά και μια δεύτερη αλλαξιά πυτζάμες...κατέληξα να κάνω κοπτική ραπτική μέσα στο βράδυ, ξηλώνοντας το λάστιχο του παντελονιού που με πίεζε!Ευτυχώς που είχε και κορδονάκι που μπορούσα να δέσω και να μη μου φεύγει το παντελόνι....Το αποτέλεσμα;;;Να μείνω κουκουκλωμένη με το εσώρουχο αφού με στένευαν και τα πατζάκια!!Ξαναγύρισα στην ασφάλεια του νυχτικού μου άμεσα!

12. Πριν φύγεις από το μαιευτήριο...την τελευταία στιγμή σχεδόν, κι αφού ο σύντροφός σου έχει πάει να πληρώσει το μαιευτήριο και να δηλώσει το νέο μέλος της οικογένειας στο ληξιαρχείο, θα σε καλέσουν, πριν σου παραδώσουν το μωράκι σου, να σου δείξουν κάποια βασικά πράγματα.
΄Οπως: πώς να το κάντετε μπανάκι, πώς να του αλλάξετε πάνα, πώς να το πιάνετε κλπ κλπ.

13. Α! Ξέχασα να σου πω!Κάποια στιγμή, κι ενώ πιά ήμουν στο δωμάτιο του μαιευτηρίου, πρόσεξα ότι το ένα μου δάχτυλο ήταν κάπως βαμμένο να το πω;;;Δε κατάλαβα γιατί...κι ούτε κι έδωσα μεγάλη σημασία...αναρωτιόμουν όμως τί στο καλό ήταν αυτό που είχα πιάσει και είχα μουτζουρωθεί!Συπτωματικά η διπλανή μου στο δωμάτιο και φίλη μας πλέον Ζωή, με ρώτησε εαν είχα παρατηρήσει κάτι στα δαχτυλά μου!!Ωχ!δεν ήταν ιδέα μου τελικά...όντως κάτι συνέβαινε εδώ!Μου εξήγησε λοιπόν, ότι κάποια στιγμή που προσωπικά δεν κατάλαβα πότε έγινε μου βάλανε μελάνι για τα δακτυλικά αποτυπώματα!το ίδιο έκαναν και στο μωρό μου και συγκεκριμένα στο πατουσάκι του!!Η αλήθεια είναι ότι, όταν πήγαμε να παραλάβουμε τα χαρτιά και να μας παραδώσουν το μωρό, είδα τα αποτυπώματα μας σε κάποια από τα έγγραφα!

14.Τις μέρες της παραμονής σου στο χώρο, θα πάρεις και τα δωράκια σου!Γνωστές εταιρείες θα έρθουν και θα σου αφήσουν βαλιτσάκια με καλλυντικά για σένα και το μωράκι σου, δειγματάκια, σερβιέτες, βαμβάκι, πάνες,πιπίλες κ.α.

15. Θα έρθουν και κάποιοι πωλητές όμως...κάθε ένας θα σου λανσάρει τα δικά του είδη ώς τα καλύτερα και φυσικά ως τα πιο απαραίτητα για σένα και το μωρό.Δε σημαίνει πως θα είναι κιόλας όμως ε; Από ζυγαριές για να ζυγίζεις το μωρούλι, μέχρι το καλύτερο θήλαστρο και τα πιο σούπερ ειδικά καλλυντικά.

Όποια κι αν είναι η εμπειρία σου, με όποιο τρόπο κι αν αποφασίσεις (εσύ ή άλλοι, δεν έχει σημασία) να γεννήσεις, ένα να θυμάσαι: Ζήσε και απόλαυσε την πιο πραγματικά υπέροχη στιγμή της ζωής σου!!! Από εδώ και στο εξής φρόντισε να αγαπάς και να φροντίζεις τον εαυτό σου ακόμη περισσότερο απ' ότι πριν, γιατί ένα μικρό πλασματάκι σε έχει ανάγκη!! Και σίγουρα τίποτα άλλο δεν έχει πια σημασία!

Όλα τα ας άνω αφορούν μια κατάθεση ημερολογίου και τίποτα παραπάνω.
Κάποια λόγια που θα έλεγα σε μια φίλη αν ποτέ με ρωτούσε.
Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μου, διάβαζα διάφορα άρθρα στο διαδίκτυο και σε βιβλία.
Άλλα με τρόμαζαν, άλλα δε μου λέγαν κάτι, άλλα μιλούσαν στην καρδιά μου και άλλα με φόβιζαν.
Όσο μπορούσα προσπάθησα να μην επηρεάζομαι από αυτά που διάβαζα και να ζήσω την πρώτη μου εμπειρία εγκυμοσύνης,τοκετού και θηλασμού, όπως εγώ νόμιζα ότι έπρεπε!
Στις αναζητήσεις μου σε συζητήσεις με φίλες ή στο διαδίκτυο, ποτέ και κανένας δε μου είπε όλα όσα σου γράφω εδώ.
Πιθανόν να σου φανούν χωρίς κανένα ενδιαφέρον, ίσως όμως και να μάθεις κάτι που δε γνώριζες, που δε σου είπαν, που δε διάβασες.
Όπως και να χει, χαίρομαι που πέρασες από εδώ!

Καλή ανάγνωση και θα τα πούμε σύντομα σε επόμενη ανάρτηση!

Σας φιλώ,

Για το Sugar Mama,
Εβίτα