Τι όμορφη εικόνα είναι όταν βλέπουμε στο δρόμο ένα ηλικιωμένο ζευγάρι να είναι πιασμένοι χέρι χέρι … Αναρωτιόμαστε τότε σχεδόν όλοι μας «Μα ποιο είναι το μυστικό τους και αντέχει αυτό το ζευγάρι να είναι μαζί τόοοοσα χρόνια;;». Και ενώ όλοι μας γνωρίζουμε την απάντηση… είναι η αγάπη. Παρόλα αυτά γιατί μας είναι τόσο δύσκολο να αγαπάμε και να αγαπιόμαστε στην πράξη;
Τι σημαίνει όμως αγαπώ τον σύντροφό μου;
Σημαίνει πως τον φροντίζω, τον καταλαβαίνω, του δείχνω εμπιστοσύνη, τον ερωτεύομαι κάθε μέρα, τον ποθώ, τον σέβομαι, τον θαυμάζω και δεσμεύομαι συνειδητά να είμαι κοντά του σε χαρές χωρίς να τον φθονώ και σε λύπες του χωρίς να τον φέρνω σε δύσκολη θέση, παίζοντας παιχνίδια ανταγωνισμού που οδηγούν σε πόνο.
Απαραίτητη προϋπόθεση είναι τα αισθήματα να είναι αμοιβαία. Όλα στη ζωή φαίνεται πως χρειάζονται δύο για να δημιουργηθεί κάτι όμορφο. Είναι δύο άνθρωποι που αποφασίζουν συνειδητά να «παλέψουν» για τη σχέση τους. Η υπομονή και η επιμονή, μαζί με την εσωτερική ανάγκη να «αγκαλιάσουμε» τον άλλον, έχει πολλές πιθανότητες να οδηγήσει δύο ανθρώπους σε μια ευτυχισμένη σχέση.
«Αγάπη δεν είναι μόνο να κοιτάμε ο ένας τον άλλον στα μάτια, αλλά να κοιτάζουμε μαζί προς την ίδια κατεύθυνση».

Ο Γιάννης Ξηντάρας είναι Ψυχολόγος-Σύμβουλος Γάμου στην Αθήνα, απόφοιτος Πανεπιστημίου Αθηνών και Strathclyde University. Μέλος του Συλλόγου Ελλήνων Ψυχολόγων και της Ελληνικής Προσωποκεντρικής και Βιωματικής Εταιρείας, επιστημονικός υπεύθυνος στο Κέντρο Συμβουλευτικής και Ψυχολογικής Υποστήριξης “Επαφή”.