Θυμάμαι εκείνη τη ζεστή μέρα του Αυγούστου που μου έκανε την επίσημη πρόταση γάμου -πιο αντιρομαντική πρόταση πεθαίνεις-, αλλά το συζητούσαμε καιρό πριν.Με την πρώην πεθερά μου είχαμε ήδη ξεκινήσει τις ετοιμασίες του γάμου και ήταν όλα έτοιμα και τα είχαμε βρει όλα σε οικονομικές τιμές.

Εκείνες τις μέρες μπορώ να σου πω ότι όταν πήγαινα για να κάνω πρόβα για το νυφικό και για να μου πάρουν μέτρα ανυπομονούσα πολύ για να ανεβώ τα σκαλιά της Εκκλησίας.

Είχα φτιάξει ένα υπέροχο νυφικό-φόρεμα το οποίο αν του έκοβες αργότερα την ουρά μπορούσες να το χρησιμοποιήσεις και σαν φόρεμα και είχα κάνει και μια γοργονέ κόκκινη τουαλέτα.

Θεωρώ πως σχεδόν όλες οι γυναίκες από μικρή ηλικία ονειρεύονται τον γάμο τους και η αλήθεια είναι ότι εγώ προσωπικά από μικρή ζαχάρωνα τα νυφικά και τώρα που στο γράφω μου ήρθε στο μυαλό μια κουβέντα που είχε πει κάποτε η κολλητή της μαμάς μου : «Να δεις που η Τίνα θα παντρευτεί μικρή».

Στον αρραβώνα με τους φίλους μου κάναμε μόνο το γλέντι και περάσαμε τις βέρες -οι οποίες ήταν απίθανες- και χορεύαμε μέχρι το πρωί.

Μπορεί να χωρίσαμε και να μην καταφέραμε να φτάσουμε στα σκαλιά της Εκκλησίας,όμως η όλη εμπειρία μου άφησε μια χαρμολύπη :

Χαρά γιατί έζησα μια εμπειρία μαγική που σε αυτή τη φάση που είμαι δεν ξέρω αν θα ήθελα να τη ξαναζήσω
Λύπη γιατί γκρεμίσαμε τα όνειρά μας,αλλά ξέρω ότι έγινε για καλό
Ένας αρραβώνας λοιπόν και μια ετοιμασία ενός γάμου είναι πάντα η χαρά της γυναίκας καθώς βλέπει το όνειρό της να εκπληρώνεται με την δημιουργία μιας οικογένειας.

Εσείς τι αναμνήσεις έχετε από τον δικό σας αρραβώνα και γάμο ;

Για το Sugar Mama,
Τίνα Μιχαηλίδου