Όλα έχουν αλλάξει,έχουν καταρεύσει σαν χάρτινος πύργος δομές κ αξίες που αποτελούσαν τον ακρογωνιαίο λίθο μια άλλης κοινωνίας, αφήνοντας τον σύγχρονο άνθρωπο να παραπέει ανάμεσα σ ένα γνώριμο παρελθόν κ σ ένα άγνωστο τρομακτικό παρόν, αιφνιδιασμένο απ τις εξελίξεις κ ανήμπορο να αντιδράσει, να δώσει λύσεις κ να διαχειριστεί τις νέες συνθήκες.

Τι εννοούμε όμως όταν λέμε ανθρώπινες σχέσεις; Ο άνθρωπος φύση κοινωνικό ον, σε καθημερινή βάση έχει ανάγκη, σαν αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής κ της ύπαρξης του να αναπτύσει διάφορες σχέσεις με άλλους ανθρώπους από την στιγμή ακόμη που γεννιέται.
Αυτές μπορεί να είναι σε πρώτη φάση γονεικές, συγγενικές, φιλικές, σχέσεις με δασκάλους κ συμμαθητές αργότερα δε συναδελφικές, συντροφικές ή συζυγικές .

Εκεί αναπτύσονται διάφορες δυναμικές, αφού οι σχέσεις είναι αμφίδρομες, επιτρέποντας του έτσι μέσα απ αυτές να ωριμάζει, να διδάσκεται, να βελτιώνεται ως οντότητα κ να εξελίσετται.

Αυτές πολλές φορές είναι που ορίζουν κ την ποιότητα της ζωής του, συμβάλλοντας στην προσωπική του ευημερία κ ευτυχία.

Αν κ υπάρχει όμως αυτή η αναγκαιότητα εκ προοιμίου, σήμερα οι άνθρωποι δυσκολεύονται να φτιάξουν σχέσεις ειλικρινείς, σχέσεις εμπιστοσύνης,αγάπης κ φιλίας. Αδυνατούν σε οποιαδήποτε μορφή σχέσης να ανταποκριθούν βάζοντας γνώμονα τις βασικές κ αυτονόητες αξίες που χρειάζονται ως δομικό συστατικό.[ όπως η αλληλεγγύη, η πίστη, ο σεβασμός, η αυτοθυσία, η κατανόηση κ η αγάπη].

Πράγμα που τους καθιστά συναισθηματικά ανάπηρους για δόσιμο,αφού ο φόβος επικρατεί κ εντέλει υπερνικά η φιλαυτία κ ο εγωισμός. Η απομόνωση κ η ψευδεπίγραφη ασφάλεια της μοναξιάς κερδίζει έδαφος δραματικά.Τα ποσοστά κατάθλιψης, αυτοκτονιών σε ύψη πρωτόγνωρα, δύσκολα διαχειρίσιμα ακόμα κ απο τους ειδικούς που αδυνατούν να ανταποκριθούν στην νέα λαίλαπα στην νόσο της εποχής.

Οι άνθρωποι κλείνονται κ προτιμούν την κίβδηλη θαλπωρή της εικονικής πραγματικότητας που τους προσφέρει η τηλεόραση, ή τα βιντεοπαιχνίδια. Η κοινωνική δικτύωση μέσω υπολογιστών αντικατέστησε την προσωπική επαφή με μια απρόσωπη άνευ ουσίας τις περισσότερες φορές συζήτηση στο διαδίκτυο. Προτιμούν μια εξωραισμένη πραγματικότητα, έναν υπέρμετρο καταναλωτισμό με σκοπό να γεμίσουν το "απύθμενο πυθάρι" της άδειας τους ψυχής. Ευτυχία αγορασμένη με νέα προιόντα, πολλές φορές άχρηστα ή περιττά, που τους δίνουν όμως προσωρινή ευδαιμονία.

Έτσι ο αλλοτριωμένος άνθρωπος καταβάλεται από το άγχος κ το μανιώδες κυνηγητό των υλικών κ μόνο αναγκών αφού η κατανάλωση γίνεται υπεραξία κ ο ανταγωνισμός τρόπος ζωής. Περιχαρακώνεται κάνοντας μόνο σχέσεις επιφανειακές για λόγους σκοπιμότητας κ συμφέροντος ή ακόμα παραλύωντας κ από το φόβο της προδοσίας. Αδυνατεί πλέον να εμπιστευτεί ν ανοίξει την καρδιά του, να δοθεί κ να φτιάξει σχέσεις ουσίας πράγμα που απαιτεί δουλειά, συνεχή φροντίδα, υπομονή κ επιμονή, αγάπη, δύναμη ψυχής, αξίες κ γερές βάσεις όπως αυτές που προανέφερα.

Ας δούμε λοιπόν τι φταίει, πόσο κ που ο καθένας μας με ευαισθησία κ ειλικρίνεια κ όχι ρίχνωντας ευθύνες μόνο στους άλλους . Είμαστε όλοι συνυπεύθυνοι σε μια κοινωνία που νοσεί. Η ύπαρξη ουσιαστικών ανθρώπινων σχέσεων είναι αναγκαία για την ψυχοσωματική μας υγεία, ας δούμε καθαρά την αλήθεια για να υπάρξει ξανά ελπίδα.

Για το SugarMama,
Μυρσίνη Ψωμά