Ας εξηγήσουμε λίγο το υπόβαθρο μια τέτοιας σκέψης. Σίγουρα δεν γεννηθήκαμε σκεπτόμενοι ότι θα είμαστε όλες και όλοι μοντέλα, με τέλειες αναλογίες, άψογο δέρμα κτλ. Οι πρώτες σκέψεις στα πρώτα στάδια της ζωής μας ήταν η ανάγκη για το στήθος της μαμάς, να δοκιμάσουμε άμμο τα καλοκαίρια, να ζωγραφίσουμε τους τοίχους του σαλονιού.

Μεγαλώνοντας όμως, η επιρροή των μέσων επικοινωνίας ~ που κυριολεκτικά μας βομβαρδίζει με εικόνες και πληροφορίες από λάθος πρότυπα, η επιρροή των γονέων ~ ειδικά εάν η μητέρα μας έχει εμμονή με το τέλειο σώμα, οικειοποιείται και η κόρη αφιλτράριστα τον ίδιο τρόπο σκέψης (για τους μπαμπάδες και γιους το ίδιο ισχύει βασικά ..), η χαμηλή αυτοεκτίμηση ~ αναζητούν επανειλημμένα επιβεβαίωση από τρίτους (κουραστικό όσο δεν πάει).. είναι κάποιοι από τους λόγους που καταλήγουμε σ' αυτόν το χωματόδρομο και πρέπει να τον βαδίσουμε με γυμνά πόδια.

Οι έμμονες ιδέες είναι ενοχλητικές ιδέες, σκέψεις και εικόνες που μας επιβάλλονται και δεν μπορούμε να τις ελέγξουμε ούτε να απαλλαγούμε από αυτές με τη δύναμη της θέλησής μας. Οι ιδέες αυτές παρεμβάλλονται στη σκέψη μας, δεν έχουν πραγματικό νόημα και συνοδεύονται από δυσάρεστα συναισθήματα όπως άγχος, φόβο, ανασφάλεια, αβεβαιότητα και αηδία.

Μπορεί να μην μας αρέσουν πολλά πράγματα στον εαυτό μας, αλλά το κλειδί είναι, κατά πόσο αυτές οι σκέψεις επηρεάζουν τη λειτουργικότητα μας, τόσο ώστε να αλλοιώνουν τον χαρακτήρα μας και να καταστρέφουν τις σχέσεις γύρω μας. Σε κάποιες των περιπτώσεων μπορεί να μας ωθήσουν να υιοθετήσουμε μια υγιής συνήθεια, όπως το να σταματήσουμε το κάπνισμα και να καθιερώσουμε το γυμναστήριο τέσσερις φορές την εβδομάδα (και μπράβο μας). Σημασιολογικά, η λέξη εμμονή από μόνη της παραπέμπει όμως όχι σε κάτι το υγιές. Τις περισσότερες φορές υπάρχει ένα συνεχές ανάμεσα στο φυσιολογικό και το παθολογικό. Ανησυχίες, προκαταλήψεις, αμφιβολίες και παράλογες πεποιθήσεις χαρακτηρίζουν τη ζωή των περισσοτέρων ανθρώπων.

«Δεν μπορείς να αλλάξεις όλα όσα δεν σου αρέσουν πάνω σου, γι' αυτό είναι καλύτερα να συμφιλιωθείς με τις ατέλειές σου. Αν το κάνεις αυτό, το πιθανότερο είναι ότι και οι άλλοι δεν θα τις προσέχουν», θα σκεπτόταν ένα υγιές μυαλό.

Στο 65% των εγχειρίσεων από έρευνα σε 300 πλαστικούς χειρουργούς για διόρθωση ατελειών σε γυναίκες (οι οποίες σημειωτέων είχαν δημιουργήσει και κάποιου είδους διαταραχή στην πορεία), μόνο το 1% ικανοποιήθηκε από τις αλλαγές ενώ οι υπόλοιπες βρήκαν καινούργια μέρη του κορμιού τους να νιώσουν άσχημα γι αυτά. Η λανθασμένη σκέψη δεν «διορθώνεται» ως δια μαγείας με μια πράξη που δεν επουλώνει επί τις ουσίας την ανάγκη μας για αποδοχή του σώματος μας.

Ας πενθήσουμε λίγο, για τα «ψωμάκια» στα πόδια (γυναίκες), για τους μικρούς μύες στα μπράτσα (άνδρες) και μετά ας αισθανθούμε ευλογημένοι που κάθε μέρα είναι μια καινούργια ευκαιρία.."να αλλάξουμε ο,τι μπορούμε και να δεχτούμε ότι δεν μπορούμε να αλλάξουμε".

Για το Sugar Mama,
Χριστίνα Ερατώ Ζυμβραγού ~ Ψυχολόγος