Κατά βάση κληρονομική νόσος οφείλεται σε κάποια δυσλειτουργία του εγκεφάλου χωρίς να μπορεί να θεωρηθεί απαραίτητα και ως αιτιολογικός παράγοντας της νόσου. Σε χώρες του εξωτερικού κυρίως στις ΗΠΑ είναι μια νόσος που αντιμετωπίζεται ακόμα και με φαρμακευτική αγωγή. Για να μπορεί να γίνει μια σωστή αξιολόγηση θα πρέπει τα συμπτώματα να διαρκέσουν τουλάχιστον 6 μήνες και ΠΡΙΝ την ηλικία των 7 ετών, κάποιες φορές σε συνδυασμό με γλωσσικές ή μαθησιακές δυσκολίες.

Οι γονείς ΔΕΝ πρέπει να αισθάνονται άσχημα για τη συμπεριφορά του παιδιού τους!

Ας δούμε αναλυτικά κάποιες συμπεριφορές.

Δυσκολία στη συγκέντρωση με λάθη απροσεξίας (παίζει με διαφορετικό παιχνίδι κάθε 30 δεύτερα, δεν μπορεί να διαβάσει κάτι από την αρχή μέχρι το τέλος ούτε να ολοκληρώσει τη πρόταση που αρχίζει, συνήθως πηδά από θέμα σε θέμα σε χρόνο άψε σβήσε! ..)
Η προσοχή του αποσπάται από οτιδήποτε, και συνήθως φαίνεται αφηρημένο και απορροφημένο στις δικές του δραστηριότητες, φαίνεται να μην ακούει και αντιδρά μόνο σε ο,τι το ενδιαφέρει.
Στο δωμάτιο του παιδιού μπαίνεις μόνο ως καβαλάρης! Η λέξη συμμαζεύω δεν ξέρει τι σημαίνει και χάνει τα πράγματα του σε μόνιμη βάση ή απλά ξεχνά που τα έχει φυλάξει.

Όταν η ελλειμματική προσοχή συνδεθεί με υπερκινητικότητα θα παρατηρήσετε και τα εξής:

Σίφουνας! Κινείται με μεγάλες ταχύτητες προς όλες τις κατευθύνσεις.
Συχνά δέχεται παρατήρηση από τη δασκάλα του σχολείου γιατί δεν κάθεται κανονικά στην καρέκλα .. μαζί με τις άσκοπες συνομιλίες με τους συμμαθητές.
Οι κουραστικές ομιλίες βασικά γίνονται παντού καθότι μιλάει συνέχεια και παντού και διακόπτει τους πάντες.
Αυθόρμητο όσο δεν πάει, σκαρφαλώνει παντού και δεν πολυσκέφτεται πριν πει ή κάνει κάτι χωρίς να έχει την αίσθηση του κινδύνου.
Τελειώνει βιαστικά ο,τι του έχετε αναθέσει και το αποτέλεσμα είναι μια προχειροδουλειά όχι επειδή δεν υπάρχει η δυνατότητα για κάτι καλύτερο αλλά επειδή βαριέται γρήγορα και τα "ξεπετάει" όλα. Υπάρχει και η αδυναμία ολοκλήρωσης (task) η οποία συναντάται πιο συχνά από την "προχειροδουλειά"!
Έλλειψη υπομονής και μηδενική αναμονή. Επιζητεί να έχει προτεραιότητα στις ζωές όλων που βρίσκονται γύρω του.

Αντιμετώπιση είναι η σωστή διάγνωση για αρχή! Τα παιδιά που απλά επιζητούν την προσοχή των γονιών τους και ξεσπάνε σε αντιδραστικές συμπεριφορές δεν έχουν ΔΕΠ-Υ αλλά ανάγκη για όρια, παιδεία, στοργή και αγάπη...

Η σωστή διάγνωση γίνεται από ειδικό όπως παιδοψυχίατρο ο οποίος θα λάβει γνώμονα πριν την διάγνωση τα πορίσματα από ψυχολόγο που θα έχει παρακολουθήσει το παιδί σε συνδυασμό με το δασκάλα του σχολείο.
ΜΠΟΡΕΊ να χρειαστεί φαρμακευτική αγωγή, χωρίς να είναι κανόνας για όλες τις περιπτώσεις με ΔΕΠ-Υ..
Όλα εξαρτώνται από το κατά πόσο η νόσος προκαλεί έκπτωση στην ομαλή λειτουργία της ζωής του παιδιού.
Θα πρέπει οι γονείς με το δάσκαλο να βρίσκονται σε συχνή επαφή για την πρόοδο του παιδιού ώστε να δημιουργήσουν ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα προσαρμοσμένο στις δυνατότητες- ικανότητες του ίδιου του παιδιού.
Το παιδί θα πρέπει να κάθεται μακριά από ερεθίσματα ώστε να μην του αποσπάται η προσοχή με το παραμικρό (να κάθεται δίπλα σε επιμελείς μαθητές, στο πρώτο θρανίο δίπλα στον δάσκαλο, μακριά από παράθυρα και πόρτες στην αίθουσα..).
Να μην απορρίπτουμε τις προσπάθειες του παιδιού είτε στο σχολείο είτε στο σπίτι γιατί θα βιώσει το αίσθημα της απόρριψης και της ματαίωσης.
ΜΗΝ φοβάστε να ζητήσετε βοήθεια για τις καινούργιες συμπεριφορές του παιδιού που μπορεί να αναπτύξει κατά τη πορεία. Με αυτόν τον τρόπο θα έχετε τη σωστή επιστημονική συμβουλή από τον ειδικό για το τρόπο διαχείρισης της εκάστοτε κατάστασης.

Να υπάρχει:
ΟΡΓΑΝΩΣΗ (στη ζωή του γενικά, παιχνίδι, διάβασμα, ύπνος)
ΟΡΙΑ
ΥΠΕΝΘΥΜΙΣΕΙΣ
ΜΙΚΡΗ ΠΕΡΙΕΚΤΙΚΗ ΣΥΖΉΤΗΣΗ
ΟΔΗΓΙΕΣ (ΓΡΑΠΤΈΣ)
ΟΧΙ ΤΙΜΩΡΙΑ! Να κάθεστε κοντά του ώστε να του μιλάτε και να το κοιτάτε σε συχνά διαστήματα. Να του εξηγείται το γιατί ώστε να καταλαβαίνει.
ΕΠΙΒΡΑΒΕΥΣΗ και έπαινος στις σωστές συμπεριφορές.
Σταθερότητα στις απόψεις σας.
Όμορφο και ήρεμο περιβάλλον στο σπίτι.

Τα θετικά της νόσου!
Αυτά τα παιδιά θα σας βοηθήσουν όπου τους ζητήσετε! Άκρως φιλότιμα, δημιουργικά και με μεγάλη φαντασία θα σας εκπλήξουν!
Είναι ευαίσθητα αλλά δεν κρατάνε κακία και ξεχνάνε γρήγορα τα «άσχημα».
Εάν δεν χάσουν το ενδιαφέρον τους μπορεί να γίνουν πολύ καλά σε ο,τι τους κεντρίσει το ενδιαφέρον, Η/Υ, αθλήματα κτλ...

Συμβουλή!
Πολύ πολύ υπομονή και αγάπη!!! <3 <3 <3

Για το Sugar Mama,
Χριστίνα Ερατώ Ζυμβραγού ~ Ψυχολόγος