Συχνά οι γονείς βγαίνουν εκτός ελέγχου και αρχίζουν να φωνάζουν στα παιδιά τους (συχνά σε υστερικό τόνο) - και αργότερα προσπαθούν να ξεχάσουν αυτή την συμπεριφορά ή βυθίζονται στις τύψεις τους… Υιοθετούν αυτή την συμπεριφορά της φωνής γιατί είναι κατά της χειροδικίας… Θεωρούν πως με τις ξυλιές το παιδί δεν θα μάθει. Φυσικά δεν είναι η λύση στο πρόβλημα τους, αλλά θέλω να ξεκαθαρίσω πως ούτε οι φωνές είναι λύση…

Επίσης, και οι τιμωρίες φαίνονται να μην πιάνουν πάντα. Πόσες φορές δεν έχει τύχει να «απειλήσετε» το παιδί σας πως δεν θα πάτε στο παιδικό πάρτι που είναι καλεσμένο και αντί να συνετιστεί, να συναντήσατε την ακριβώς αντίθετη συμπεριφορά ουρλιαχτά, κλάματα και κατηγορίες του τύπου «Είστε οι χειρότεροι γονείς»;
Για αυτό είναι καλό ως γονείς, το πρώτο βήμα που πρέπει να ακολουθήσουμε είναι να διαχειριστούμε τον όποιο θυμό μας και να ελέγξουμε τα νεύρα μας. Σκεφτείτε πως το μόνο που καταφέρνετε όταν φωνάζετε είναι να τα τρομάζετε.

Άρα τι κάνουμε;;; Πως τα «τιμωρούμε»;

1. Θέτουμε όρια. Θέτουμε εξ’αρχής μέχρι ποια συμπεριφορά είναι ανεκτή για την οικογενειακή αρμονία και από εκεί και πέρα να γνωρίζουν πως θα υπάρχουν κυρώσεις. Είναι καλό να αντιληφθείτε τα όρια ως κανόνες και όχι ως τιμωρία.
2. Αφού διαχειριστούμε τον θυμό μας, μιλάμε ήρεμα στα παιδιά και τους εξηγούμε που είναι λάθος και τι μας ενόχλησε.
3. Όταν ηρεμήσει η κατάσταση, προειδοποιούμε για τις συνέπειες που θα έχουν αν επαναλάβουν την συμπεριφορά εκτός ορίων. Αν είτε τα παιδιά είτε εμείς φωνάζουμε τότε κανείς δεν ακούει κανέναν, για αυτό είναι σημαντικό τα πνεύματα να είναι ήρεμα.
4. Καλό θα ήταν να μην χρησιμοποιείται η λέξη τιμωρία αλλά να προτιμάτε λέξεις όπως σύνεση ή συνέπεια ή συμμόρφωση ή κ.ά … κάτι που να δηλώνει πώς να συμμορφωθεί με τους κανόνες του σπιτιού και της οικογένειας, με τα όρια, χωρίς να υπάρχει η αρνητική έννοια της τιμωρίας.
Τέλος, θα το λέμε ξανά και ξανά, ότι οι γονείς είναι τα πρότυπα των παιδιών… αν εσείς δεν ελέγχετε το θυμό σας… πως περιμένετε τα παιδιά να μην έχουν αυτά τα ξεσπάσματα που συχνά σας φέρνουν σε δύσκολη θέση; Ενώ αν εσείς είστε ήρεμοι και επικοινωνιακοί, τα παιδιά σας θα μάθουν να αντιμετωπίζουν τις καταστάσεις μετρημένα.
Δεν είναι εύκολο, αλλά αξίζει το κόπο!

Ο Γιάννης Ξηντάρας είναι Ψυχολόγος-Παιδοψυχολόγος στην Αγία Παρασκευή, τ.συνεργ. στο Νοσοκομείο Παίδων “Αγία Σοφία”, μέλος της Ελληνικής Εταιρίας Εφηβικής Ιατρικής και του Ευρωπαϊκού Συλλόγου Ψυχοθεραπείας. Απόφοιτος Ε.Κ.Π.Α, επιστημονικός υπεύθυνος στο Κέντρο Συμβουλευτικής και Ψυχολογικής Υποστήριξης “Επαφή”.