Ωστόσο χρειάζεται πολλή προσοχή, καθώς η σιδηροπενία σε ένα παιδί σχετίζεται με μειωμένη ανάπτυξη, μειωμένη σωματική και πνευματική απόδοση, εύκολη κόπωση, ευαισθησία σε λοιμώξεις και ιώσεις. Συνήθως εμφανίζεται σε βρέφη που λαμβάνουν κανονικό γάλα πριν την ολοκλήρωση ενός έτους ζωής, σε αθλήτριες που έχουν έμμηνο ρύση και δεν έχουν επαρκείς πηγές σιδήρου στη διατροφή τους, σε κορίτσια που ακολουθούν μια χορτοφαγική διατροφή.

Σε περίπτωση λοιπόν που μετά από εξετάσεις ο παιδίατρος διαπιστώσει ότι ένα παιδί έχει χαμηλό σίδηρο, θα πρέπει οπωσδήποτε να ενισχυθεί η διατροφή του σε καλές πηγές σιδήρου. Τέτοιες είναι κυρίως προϊόντα ζωικής προέλευσης, όπως το κόκκινο κρέας (μοσχάρι, χοιρινό), το συκώτι, το κοτόπουλο και τα πουλερικά, το αυγό, το εμπλουτισμένο γάλα και τα θαλασσινά. Τρόφιμα φυτικής προέλευσης που είναι πλούσια σε σίδηρο όπως οι φακές, το σπανάκι, το μπρόκολο, τα αποξηραμένα φρούτα, εμπλουτισμένα με σίδηρο δημητριακά και ροφήματα, επίσης μπορεί να βοηθήσουν. Ωστόσο, θα πρέπει να σημειωθεί ότι ο βαθμός απορρόφησής τους είναι σημαντικά χαμηλότερος αυτού των ζωικών πηγών.

Σε πιο μικρά παιδιά ο αποκλειστικός μητρικός θηλασμός μέχρι τουλάχιστον τους έξι μήνες, καθώς επίσης και η έγκαιρη εισαγωγή τροφίμων πλούσιων σε σίδηρο, όπως το κρέας και το κοτόπουλο, μετά την ηλικία των 6 μηνών, και ειδικών γαλακτοκομικών εμπλουτισμένων σε σίδηρο.

Θα πρέπει να σημειωθεί εδώ ότι σε περιπτώσεις σημαντικών ελλείψεων ο παιδίατρος ενδεχομένως να συστήσει και συμπληρωματική αγωγή με ειδικό σκεύασμα σιδήρου για το παιδί.