Το δώρο της παπλωματούς και Το ταξίδι της παπλωματούς του Jeff Brumbeau,εικονογραφημένο από την GailDeMarken, από τις Εκδόσεις Άγκυρα, σε μετάφραση της Κώστια Κοντολέων.

1. Το δώρο της παπλωματούς

Σ’ ένα μικρό σπιτάκι στο βουνό, ζει απομονωμένη μια γυναίκα, που φημίζεται για τα θαυμάσια παπλώματά της. Πολλοί άνθρωποι καταφθάνουν εκεί, με την ελπίδα να αγοράσουν ένα από αυτά. Της προσφέρουν τεράστια χρηματικά ποσά, μα η ίδια δεν τα πουλάει σε κανέναν. Κάθε φορά που τελειώνει ένα πάπλωμα, κατεβαίνει στην πόλη τη νύχτα και τριγυρίζει στα σκοτεινά καλντερίμια, μέχρι να συναντήσει αυτόν που το έχει περισσότερη ανάγκη, για να του το χαρίσει.

Στην ίδια περιοχή ζει ένας άπληστος βασιλιάς. Το μόνο που τον νοιάζει είναι να του κάνουνε δώρα. Ανικανοποίητος, αγέλαστος και κατσούφης, παρόλο που το παλάτι του έχει γεμίσει με αμέτρητα δώρα, προστάζει τους στρατιώτες του να ψάξουν αν υπάρχει κάποιος πολίτης που δεν του χάρισε ακόμα κάτι. Έτσι μαθαίνει για την παπλωματού. Ο ίδιος, μαζί με χίλιους στρατιώτες, αρχίζουν την αναζήτηση. Όταν τη βρίσκουν, αρνείται φυσικά να του χαρίσει ένα από τα πολύτιμα παπλώματά της, μιας και δεν το έχει ανάγκη. Προθυμοποιείται να το κάνει μόνο με μία προϋπόθεση: αν εκείνος χαρίσει πρώτα όλα όσα έχει μαζέψει!

Ο βασιλιάς, θυμωμένος, υποβάλει την γυναίκα σε τρεις δοκιμασίες, όμως, κάθε φορά, με μοναδικό εφόδιο την συμπόνια και την καλοσύνη της, κατορθώνει να γλιτώσει.

Και το θαύμα γίνεται!

Ο άπληστος άντρας, στην αρχή διστακτικά και με δυσκολία, αργότερα με χαρά και αγάπη, αρχίζει να χαρίζει ό, τι έχει και δεν έχει! Κάθε φορά που το κάνει, η παπλωματού προσθέτει ένα κομμάτι στο πάπλωμά του!

Μετά από χρόνια, όταν πια έχει μοιράσει τα πάντα, ο βασιλιάς επιστρέφει κατάκοπος, με κουρελιασμένα ρούχα, μα τα μάτια του λαμπυρίζουν από χαρά! Δεν του έχει απομείνει τίποτα πια, αλλά έχει συνειδητοποιήσει ότι έχει τα πάντα! Η καρδιά του είναι γεμάτη από αγάπη και καλοσύνη! Η ψυχή του γεμάτη όμορφες, πολύτιμες αναμνήσεις!

(Σχετικά μπορείτε να δείτε και εδώ:

http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=30295)

Από τα πιο τρυφερά και συγκινητικά παραμύθια. Απλό και ξεκάθαρο κείμενο, που θα αγγίξει την ψυχή σου και θα σε κάνει να αναθεωρήσεις τον τρόπο ζωής σου.

Η εικονογράφηση εξαιρετικά προσεγμένη. Όλες οι εικόνες του βιβλίου θυμίζουν πίνακες ζωγραφικής.

Δικαίως έχει πολυβραβευτεί. Αξίζει να το αποκτήσεις και να το ξεφυλλίσεις ξανά και ξανά και ξανά, ανακαλύπτοντας κάθε φορά και κάτι καινούριο…

2. Το ταξίδι της παπλωματούς

Είναι το δεύτερο βιβλίο του αχτύπητου δίδυμου Brumbeau- Marcen.

Μετά την επιτυχία που είχε Το δώρο της παλωματούς σε όλο τον κόσμο, ο συγγραφέας αποφάσισε να μας πει την ιστορία της ζωής της ηρωίδας του, πώς δηλαδή αποφάσισε να φτιάχνει και να χαρίζει τα παπλώματά της σε όσους το είχαν ανάγκη.

Στο ίδιο ύφος με το προηγούμενο βιβλίο, με την ίδια ποιότητα στην εικονογράφηση, δεν ξέρω αν θα σε ενθουσιάσει όπως εκείνο, σίγουρα όμως δεν θα σε αφήσει αδιάφορο.

Η αγαπημένη μας παπλωματού, όπως πληροφορούμαστε εδώ, δεν ήταν πάντα και τόσο καλόκαρδη. Αυτό δεν σημαίνει ότι ήταν κακιά. Απλά δεν νοιαζότανε και τόσο για τους δυστυχισμένους. Όχι γιατί ήταν εγωίστρια, αλλά γιατί εκεί που ζούσε δεν γνώριζαντι σημαίνει φτώχεια. Ένας τεράστιος πέτρινος τοίχος περικύκλωνε την πόλη. Κανείς δεν επιτρεπότανε να τον περάσει. Τρομερά πράγματα αιωρούνταν για το τι υπήρχε πίσω από αυτόν. Όλοι οι κάτοικοι ήταν πλούσιοι και απορροφημένοι από την δική τους καθημερινότητά. Το ίδιο και η ηρωίδα μας. Οι γονείς της είχαν πεθάνει, αφήνοντάς της μια τεράστια περιουσία. Είχε ό, τι λαχταρούσε, αλλά δεν ήταν ευτυχισμένη. Η γυναίκα που την μεγάλωσε, μία μοδίστρα που της μάθαινε να φτιάχνει κεντήματα, ήταν η μόνη της παρηγοριά.

Κάποια μέρα, η θαρραλέα κοπέλα, πήρε την απόφαση να δει τι βρίσκεται τελικά πίσω από τα τείχη. Υπήρχε η φήμη πως κάτι τέτοιο ήταν κατορθωτό μόνο αν περνούσες μία στοά κάτω από το Δημαρχείο. Δεν ήταν και τόσο ενθαρρυντικό το γεγονός ότι, όσοι το είχαν επιχειρήσει, χάθηκαν για πάντα.

Μόλις έπεσε η νύχτα, κατευθύνθηκε προς τα εκεί με προφυλάξεις, ώστε να μην την δούνε οι νυσταγμένοι φύλακες. Και, ξαφνικά, βρέθηκε σε έναν χώρο παγωμένο, σκοτεινό, γεμάτο ιστούς από αράχνες, ζωύφια και ποντίκια. Με την καρδιά της να χτυπά δυνατά συνέχισε ως το τέλος. Όταν βρέθηκε στην ύπαιθρο, είχε πια ξημερώσει. Κι αυτό που αντίκρισε ήταν κάτι που αγνοούσε, που ποτέ δεν θα μπορούσε να φανταστεί ότι υπάρχει: η φτώχεια. Παρόλο που οι άνθρωποι που συναντούσε δεν είχαν τίποτα, πάντα βρισκόταν κάποιος που θα την βοηθούσε. Όταν δεν είχαν κάτι να της προσφέρουν, της πρόσφεραν απλόχερα την αγάπη τους. «Και γρήγορα κατάλαβε πως αν κάτι τους έκανε να έχουν άσχημη όψη, ήταν η φτώχεια τους».

Για αρκετό καιρό συνέχισε την περιπλάνηση, γνωρίζοντας αγνούς και καλόκαρδους ανθρώπους. Κάποια μέρα, που δεν βρήκε κάτι να φάει, βρέθηκε μπροστά σε μια μηλιά. Μάζεψε όσα μήλα μπορούσε, αλλά αποφάσισε τελικά να τα φάει το βράδυ. Στο δρόμο της συνάντησε να κοιμάται μία αδύνατη ρυτιδιασμένη γριούλα. Λυπημένη που την έβλεπε έτσι, θέλησε να της αφήσει ένα από τα μήλα της. Το ίδιο έκανε και παρακάτω. Και πιο πέρα. Και παραπέρα. Κάθε φορά που συναντούσε έναν άνθρωπο σε δεινή κατάσταση, του άφηνε και ένα φρούτο, ώσπου δεν έμεινε κανένα για αυτήν. Και τότε κατάλαβε ότι δεν πεινάει πια! «Αντίθετα αισθανότανε τόσο χορτάτη σαν να είχε φάει ένα ολόκληρο καλάθι φρούτα. Τόσο την είχε χορτάσει η ευτυχία από τα μικρά δώρα που είχε προσφέρει. Κι έτσι είδε τον κόσμο με άλλο μάτι. Και ήξερε πια που η ευτυχία βρισκότανε».

Επέστρεψε πίσω στην πόλη της, μίλησε για όσα είδε, προσπάθησε να τους παρακινήσει να κάνουν κάτι, να ενδιαφερθούν. Οι Γέροντες θέλησαν να την αποτρέψουν, χωρίς αποτέλεσμα. Έτσι, πήραν όλη την περιουσία της και την άφησαν να κάνει αυτό που ήθελε. Το μόνο που της απέμεινε πια ήταν ο εαυτός της. Ευτυχώς ήξερε να φτιάχνει πλεκτά και κεντήματα με τα χέρια της!

Περιπλανήθηκε αρκετά, δεν μπορούσε να αποφασίσει με ποιόν τρόπο θα βοηθούσε, όταν μια μέρα συνάντησε μία μητέρα με το γιό της να κοιμούνται αγκαλιά στο κούφωμα μια πόρτας τρέμοντας! Τότε σκέφτηκε πως ένα πάπλωμα, αυτό θα ήταν χρήσιμο! Δεν έχασε χρόνο, ξεκίνησε αμέσως να το φτιάχνει, και, πριν προλάβει να πτοηθεί από τις ατυχίες, κάτι μαγικό άρχισε να την αγγίζει… Κάτι που την έκανε να είναι ακούραστη και να μην σταματήσει ποτέ να προσφέρει!

Ήταν η δύναμη που δίνει η αγάπη, η συμπόνια και η γενναιοδωρία…

Ανθρώπινο, γλυκό και όμορφο το μήνυμα και του δεύτερου βιβλίου των δημιουργών. Τόσο επίκαιρο και απαραίτητο στις μέρες μας…

…………………………………………………………………..

Αγόρασε, διάβασε , χάρισε τα δύο υπέροχα αυτά βιβλία.

Κάνε στα παιδιά σου (σε όλα τα παιδιά… και όχι μόνο!) ένα πολύτιμο δώρο: δείξε τους τον δρόμο της Καλοσύνης. Δώσε τους να καταλάβουν πώς, ό, τι κι αν κατακτήσουν στη ζωή, το σημαντικότερο πράγμα στον κόσμο παραμένει ένα: όταν μεγαλώσουν να εξακολουθήσουν να είναι Άνθρωποι! Γιατί μόνο από εκεί πηγάζει η αληθινή Ευτυχία!...

Πολλές ευχές για μια ζεστή, αληθινή, ανθρώπινη χρονιά,

Για το Sugar Mama,

Γιώτα Κοτσαύτη, Φλώρινα, Ιανουάριος 2014.