Όποιον και να ρωτήσεις δεν το ξέρει το Ζέεμπουλ! Λέτε να είναι από κείνα τα μέρη που τα ξέρουν μονάχα εκείνοι οι άνθρωποι που δεν τους ρωτάς; Αυτό δε θα μου φανεί καθόλου παράξενο. Κάτι τέτοια πράγματα συμβαίνουν.

Αφού δεν το ξέρετε το χωριό Ζέεμπουλ στη λίμνη Μπούλζεε δε θα ξέρετε βέβαια και την παιδική κατασκήνωση του Ζέεμπουλ κοντά στη λίμνη Μπούλζεε, τη φημισμένη θερινή διαμονή για κορίτσια. Κρίμα! Δεν πειράζει όμως. Όλες οι παιδικές κατασκηνώσεις μοιάζουν μεταξύ τους σαν τις φραντζόλες του μισού κιλού που τις βγάζει ο ίδιος φούρνος ή σαν τα χαμομήλια. Αν ξέρεις το ένα τα ξέρεις όλα. Κι αν τύχει να περάσεις μπροστά από καμιά κατασκήνωση θαρρείς πως πρόκειται για ένα πελώριο μελίσσι. Βουίζει ολόκληρη από τα γέλια, τις φωνές και τα χαχανητά. Κάτι τέτοιες κατασκηνώσεις είναι σωστές κυψέλες, που καλλιεργούν παιδική ευτυχία και χαρά. Κι όσες και να γίνουν δε θα είναι ποτέ αρκετές.

Πρέπει βέβαια να πούμε και μια μαύρη αλήθεια: τυχαίνουν βραδιές που ο μελαγχολικός νάνος της νοσταλγίας για το σπίτι έρχεται και κάθεται δίπλα σε κάποιο από τα κρεβατάκια στον κοιτώνα, βγάζει από την τσέπη του το γκρίζο του τεφτέρι και του μαύρο του μολύβι κι αρχίζει να υπολογίζει με ύφος σοβαρό πόσα παιδικά δάκρυα έχουν χυθεί μέχρι εκείνη την ώρα και πόσα έχουν μείνει άκλαφτα πίσω από μάτια στεγνά.

Μόλις όμως έρθει το πρωί, μην τον είδατε αυτόν τον νάνο, μην τον απαντήσατε! Έχει χαθεί! Άνοιξε η γη και τον κατάπιε! Και τότε αρχίζουν να κοπανιούνται τα φλιτζάνια με το γάλα πάνω στα πιατάκια τους και οι γλωσσίτσες πάνε κι έρχονται, η μία πιο γοργά από την άλλη. Τότε τρέχουν μπουλούκια ολόκληρα οι δεινές κολυμβήτριες και πέφτουν στα δροσερά σκουροπράσινα νερά της λίμνης και πιτσιλίζουν και στριγγλίζουν και ξεφωνίζουν από τη χαρά τους, κολυμπώντας ή κάνοντας τουλάχιστο πως κολυμπούν.

Τέτοιο είναι και Ζέεμπουλ στη λίμνη Μπούλζεε, όπου αρχίζει αυτή η ιστορία που θέλω να σας περιγράψω. Αυτή η ιστορία είναι κάπως μπερδεμένη. Και καμιά φορά πρέπει να προσέξετε πολύ για να καταλάβετε καλά αυτά που έγιναν. Στην αρχή τα πράγματα θα είναι ευχάριστα, έπειτα όμως θ’ αρχίσουν να περιπλέκονται και τα τελευταία κεφάλαια μάλιστα θα μπερδευτούν ακόμα περισσότερο και θα σας συναρπάσουν.

Για την ώρα όλα τα κοριτσάκια κολυμπούν στη λίμνη, κι όπως συνήθως, η πιο άταχτη απ’ όλες είναι μια εννιάχρονη κοπελίτσα, που το κεφάλι της είναι όλο μπούκλες και λένε Λουίζα, Λουίζα Πάλφυ για την ακρίβεια και είναι από τη Βιέννη.

(συνεχίζεται…)

ΕΡΙΧ ΚΕΣΤΝΕΡ, Λουίζα και Λότη

…

Κάθε βδομάδα η νηπιαγωγός-συγγραφέας παιδικών βιβλίων Γιώτα Κοτσαύτη επιλέγει ένα κείμενο παιδικής λογοτεχνίας (παραμύθι ή ποίημα), διήγημα ή αποσπάσματα από βιβλία αγαπημένων λογοτεχνών.
Ένας εικονογράφος ή ζωγράφος, επαγγελματίας ή ερασιτέχνης, καλείται να κάνει μία εικόνα με βάση αυτό.
Περιμένουμε τις εικόνες, τις προτάσεις, αλλά και τις ιστορίες σας στην ηλεκτρονική διεύθυνσηΑυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

…

Τη σημερινή εικόνα έκανε η Απολλώνια Παραμυθιώτη.

Ονομάζομαι Απολλώνια Παραμυθιώτη. Είμαι 20 ετών και η καταγωγή μου είναι από την Παραμυθιά και την Κέρκυρα. Είμαι αυτοδίδαχτη ζωγράφος και τα πρώτα μου βήματα άρχισαν από πολύ μικρή ηλικία. Συμμετείχα σε διαγωνισμούς και εκθέσεις ζωγραφικής -από τους περισσότερους απέσπασα διακρίσεις. Όπως π.χ. στον Πανευρωπαϊκό και Πανελλήνιο Διαγωνισμό του 2009 με θέμα "Έρευνα και Καινοτομία".
Έχω εικονογραφήσει για τον Ιταλικό οίκο Aletti Editore το παραμύθι της συγγραφέως Γεωργίας Χαϊδεμενοπούλου με τίτλο "7 Favole... 7 Colori dell' arcobaleno". Αναμένεται και στην Ελλάδα να εκδοθεί από την ίδια συγγραφέα ένα νέο παραμύθι, με δικές μου εικόνες.
Συμμετέχω εθελοντικά ως εικονογράφος στις Εκδόσεις Σαΐτα.

Δύο νέες δουλειές εικονογραφημένες από την Απολλώνια:

1.Η πηγή της γνώσης και άλλα παραμύθια (Γεωργίας Χαϊδεμενοπούλου, εκδόσεις Πένα)

2.Δεν θέλω αδερφάκι (Γαντζούδη Χάρη, εκδόσεις Bookstars)

Η ομάδα της στο facebook:

https://www.facebook.com/groups/242298249218529/?fref=ts

…

 Για τοSugarMama,
με αγάπη από τη Φλώρινα,
Γιώτα Κοτσαύτη.