- Υιοθετείστε κοινωνικά αποδεκτούς τρόπους επικοινωνίας

Ακόμα και ένα δίχρονο παιδί μπορεί να μάθει το «Παρακαλώ». Ενθαρρύνετε το παιδί σας να μιλά με ευγενικό τρόπο πάντοτε, κι όχι κατά περίσταση. Μιλήστε στο παιδί σας έτσι όπως θα επιθυμούσατε να μιλήσει αυτό σε εσάς.

- Μιλήστε με τρόπο που δεν επηρεάζει αρνητικά την ψυχολογία του

Οι απειλές και οι τιμωρίες κάνουν τα παιδιά να αμύνονται και να καθηλώνονται. Αποφύγετε να κάνετε ερωτήσεις που είναι κατευθυντικές για το παιδί, ιδιαίτερα όταν εκ των προτέρων γνωρίζετε ότι είναι πιθανό το παιδί να απαντήσει αρνητικά σε αυτές. Αντί «Θα μαζέψεις το παλτό σου;», απλά πείτε, «Μάζεψε το παλτό σου, παρακαλώ», εφόσον αυτό θέλετε να του πείτε να κάνει.

- Γράψτε αυτό που θέλετε να πείτε

Τα σημειώματα όπου αναγράφονται όλες οι υποχρεώσεις του παιδιού λειτουργούν καλά και οργανώνουν τα παιδιά, ιδιαίτερα τους προεφήβους όπου συχνά τους μιλάνε για τις υποχρεώσεις τους. Χωρίς να πείτε ούτε λέξη θα έχετε επικοινωνήσει όλα όσα θέλετε να πείτε. Μιλήστε με μολύβι και χαρτί. Αφήστε σημειώματα όλο χιούμορ στο παιδί σας. Καθίστε και παρακολουθείστε να πραγματοποιούνται.

- Βοηθήστε το παιδί σας να ρίξει τους τόνους όταν μιλάει μαζί σας

Όσο πιο δυνατά μιλάει το παιδί σας, τόσο πιο χαμηλόφωνα ανταποκριθείτε. Αφήστε το παιδί σας να σας μιλήσει, ακούστε το και κάντε περιστασιακά κάποια σχόλια «Καταλαβαίνω», «Πώς μπορώ να σε βοηθήσω σε αυτό». Κάποιες φορές ένας καλός ακροατής μπορεί να βοηθήσει να μειωθούν οι εντάσεις. Αν υποκύψετε και παρασυρθείτε από την ένταση του παιδιού σας, θα έχετε δύο εντάσεις να χειριστείτε, τη δική του και τη δική σας.

- Ηρεμήστε το παιδί σας

Προτού να δώσετε τις οδηγίες σας στο παιδί σας, βεβαιωθείτε ότι αυτό νιώθει ήρεμο συναισθηματικά, διαφορετικά θα χάσετε τον χρόνο σας. Τίποτα δε θα μπορέσει να λειτουργήσει αν το παιδί σας δεν είναι ισορροπημένο συναισθηματικά.

- Ξαναπείτε το μήνυμά σας

Στα νήπια χρειάζεται να επαναλάβουμε πολλές φορές αυτό που θέλουμε να τους πούμε. Παιδιά μικρότερα των δύο ετών δύσκολα εσωτερικοποιούν τα λεγόμενά σας. Στην ηλικία των τριών χρονών τα παιδιά αρχίζουν να κατανοούν αυτά που τους εξηγείτε, και τότε βλέπετε να γίνονται πραγματικότητα αυτά που τα έχετε μάθει. Όσο μεγαλώνει το παιδί θα μειώνονται και οι συχνές επαναλήψεις των λεγόμενών σας.

-Δώστε την ευκαιρία στο παιδί σας να σκεφτεί

Αντί να πείτε «Μην αφήνεις τα πράγματά σου να στοιβάζονται», δοκιμάστε «Αντώνη, σκέψου πού θέλεις να τακτοποιήσεις τη στολή του ποδοσφαίρου». Αφήστε το παιδί σας να σκεφτεί και να πάρει πρωτοβουλίες για τις υποχρεώσεις που τον αφορούν, έτσι ώστε να μάθει να ενεργεί κατ' αυτόν τον τρόπο.
- Επαναλάβετε τις οδηγίες σαν ποίημα

«Αν χτυπήσεις, θα καθίσεις». Ζητείστε από το παιδί σας να το επαναλάβει σαν ποίημα! Θα το θυμάται ευκολότερα.

-Δώστε αρεστές εναλλακτικές

«Δεν μπορείς να πας μόνος σου στο πάρκο, αλλά μπορείς να παίξεις στην αυλή».

-Δώστε περισσότερες πληροφορίες

«Φεύγουμε σε λίγο. Χαιρέτησε τα κορίτσια και τα παιχνίδια».

- Ανοίξτε ένα κλειστό παιδί

Τα λόγια μας πολλές φορές μπορούν να ανοίξουν ένα κλειστό μυαλουδάκι και στοματάκι. Σταθείτε στα σημεία εκείνα που γνωρίζετε ότι ενθουσιάζουν το παιδί σας. Κάντε του ερωτήσεις που ξέρετε ότι απαιτούν περισσότερο από ένα ναι ή ένα όχι. Αντί για «Πέρασες καλά στο σχολείο σήμερα;», δοκιμάστε «Ποιο ήταν το αστείο αστείο που κάνατε σήμερα στο σχολείο;».

- Δοκιμάστε «Όταν...νιώθω...επειδή...»

«Όταν τρέχεις μακριά από τη μαμά στο μαγαζί νιώθω στενοχωρημένη επειδή μπορεί να χαθείς».

- Κλείστε τη συζήτηση

Αν συζητώντας έχει ολοκληρωθεί ένα θέμα πείτε το. «Δεν αλλάζω γνώμη γι' αυτό, λυπάμαι». Θα γλιτώσετε προστριβές και κλάματα και για τους δυο σας. Διατηρείστε επίσημο ύφος και τόνο στη φωνή σας όταν το λέτε στο παιδί σας.