Η ορολογία και τ ο ύφος της γλώσσας που θα χρησιμοποιήσετε θα πρέπει να είναι ανάλογα της ηλικίας του παιδιού. Η συζήτηση δεν θα είναι μια στον αριθμό. Όσο το παιδί μεγαλώνει και αναπτύσσεται καλό θα είναι να συζητάτε για τη ΔΕΠΥ και να του λύνετε όλες τις απορίες που του γεννιούνται. Παρακάτω παρουσιάζονται 8 τρόποι με τους οποίους μπορείτε να μιλήσετε με το παιδί σας για τη ΔΕΠΥ.

1. Βεβαιωθείτε ότι το παιδί σας νιώθει ότι το αγαπάτε και το αποδέχεστε. Δείξτε καθημερινά τα συναισθήματά σας και την αγάπη σας στο παιδί. Βοηθήστε το να καταλάβει πως η ΔΕΠΥ δεν σημαίνει χαμηλή νοημοσύνη και τονώστε του την αυτοεκτίμηση.

2. Επιλέξτε τον κατάλληλο χρόνο για συζήτηση. Φροντίστε τη στιγμή που επιλέγετε να συζητήσετε με το παιδί σας να μην τον απασχολεί κάτι άλλο και να μην κάνει κάποια άλλη δραστηριότητα. Θα πρέπει να είναι μια στιγμή που θα είναι αδύνατον να διακοπεί. Καλό θα είναι να του δώσετε και λίγο χρόνο στο τέλος για να μπορέσει να εκφράσει τις τυχόν απορίες του.

3. Κάντε τον να νιώσει ότι μπορεί να τα καταφέρει. Δώστε του παραδείγματα από ανθρώπους που έχουν ΔΕΠΥ και έχουν διαπρέψει στον τομέα τους, όπως ο Walt Disney ή ο Tommy Hilfigher. Πείστε τον πως η ΔΕΠΥ δεν μπορεί να του σταθεί εμπόδιο στα όνειρά του.

4. Γνωριστείτε με τη ΔΕΠΥ. Φέρτε το παιδί σε επαφή με οικογένειες που έχουν παιδιά με ΔΕΠΥ και έχουν εμπειρία πάνω στο θέμα. Συζητήστε μετά με το παιδί σας για κοινά χαρακτηριστικά και διαφορές.

5. Μην εστιάζετε στα αρνητικά. Βρείτε τα ταλέντα και τους τομείς που μπορεί να επιτύχει το παιδί σας. Σίγουρα υπάρχουν! Βοηθήστε το να τα ανακαλύψει. Υποστηρίξτε το και ενθαρρύνετε το προς την επιτυχία.

6.Μην αφήνετε το παιδί σας να πιστεύει πως για όλες τις αποτυχίες φταίει η ΔΕΠΥ. Εξηγήστε στο παιδί σας που το δυσκολεύει η ΔΕΠΥ και που όχι. Μην το αφήνετε για κάθε αποτυχία να χρησιμοποιεί ως δικαιολογία τη ΔΕΠΥ.

7. Μην αποθαρρύνεστε από την αδιαφορία. Είναι φυσικό στις πρώτες συζητήσεις το παιδί να μην μπορεί να αντιληφθεί πλήρως τα όσα συζητάτε, κυρίως αν είναι μικρής ηλικίας. Δώστε του το χρόνο να διαχειριστεί τα όσο του πείτε, αλλά μην εγκαταλείπετε. Να επιμένετε κι όταν βρίσκεται την κατάλληλη στιγμή να συζητάτε μαζί του για τη ΔΕΠΥ.

8. Συνεχής επικοινωνία και διάλογο. Μια συζήτηση είναι πάντα η αρχή. Προσπαθήστε να συζητάτε κατά καιρούς με το παιδί σας, χωρίς να αφήνετε μεγάλα χρονικά διαστήματα, για όλους τους τομείς της ζωής του που επηρεάζονται απ τη ΔΕΠΥ, όπως τους φίλους, το σχολείο, κ.τ.λ. Να είστε πάντα έτοιμοι να δεχτείτε και να απαντήσετε οποιαδήποτε απορία του, όποια στιγμή κι αν τεθεί. Φώτης Παπαναστασίου Ειδικός Παιδαγωγός