(μόνο η μάνα μου δε νοιάζεται για το μωρό – όλο έρχεται,"να δω το παιδί μου"). τη σέρνουν μέχρι το κρεβάτι μου, όχι από εδώ, από εδώ είναι ο ορός, όχι έτσι, να έτσι: ορίστε, να θηλάστε την.

μου γελούν με τα δώρα τους σηκωμένα, μου προσφέρουν για να πάρουν απ' τη χαρά, μου φέρνουν για να πιπιλίσουν απ' το νέο παιδί. θηλάστε την, και αν δεν ξέρετε εσείς, δεν πειράζει, ξέρει εκείνη.

"για να δω", "να ζουλήξω". σταγόνα καμία. "δεν έχεις ακόμα"

- δεν έχω μάτια, χέρια, στομάχι -

"μάλλον εσύ δεν θαχεις αρκετό"

- μου λείπει ένα πόδι, ένα νεφρό, μια γλώσσα.

...

είδα στον ύπνο μου στήθη

γεμάτα, μεγάλα, βαριά.

όχι σαν αυτά που βλέπει η γυναίκα

όχι αυτά που επιθυμεί ο άντρας.

από ψηλά σκεπάζανε τους ουρανούς

κι εγώ μπορούσα να σηκώνω τα χέρια

κι έπεφτε πάνω μου γλυκιά βροχή...

 Από το βιβλίο "Πρωτόγαλα" της Κατερίνας Χρυσανθοπούλου,

Πρωτόγαλα

Συγγραφέας: Χρυσανθοπούλου Κατερίνα
Εκδότης: Futura
ISBN: 978-960-6654-97-8
Έτος έκδοσης: 2010

Παρακολουθείστε το ιστολόγιο του βιβλίου.