Ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ

........Άκου, διάβαζα κρυφά από τους γονείς μου διάφορα περιοδικά και εξωσχολικά βιβλία και αδιαφορούσα για τα μαθήματα μου. Άφηνα τον εαυτό μου να παρασύρεται σε λογιών λογιών σκέψεις που μου ζημίωναν τη ψυχή.
Με το θάρρος που μου δωκε φανέρωσα στο δάσκαλο μου την αλήθεια. Με συμβούλεψε και πάλι με αγάπη και που έδωκε άλλα καλά βιβλία να διαβάζω όταν μελετούσα και τελείωνα τα μαθήματά μου. Γέμισε την ψυχή μου με πίστη στο Χριστό που δείχνει το σωστό δρόμο στα παιδιά, στους νέους, που θέλουν να προκόψουν την ζωή τους. Πέταξα πια τα άχρηστα βιβλία που με απασχολούσαν και με ζημίωναν ψυχικά, μελετούσα τα σχολικά και άλλα χρήσιμα και ωφέλιμα και είχα από τότε και στις επόμενες τάξεις σημαντική πρόοδο στο σχολείο μου και στη μόρφωση του χαρακτήρα μου.
Θυμάμαι συνάντησα μια μέρα το δάσκαλό μου στο δρόμο όταν κόντευε να τελειώσει η χρονιά και θέλησα να τον ευχαριστήσω για το ενδιαφέρον του για μένα.
Σας ευχαριστώ πολύ για ότι κάνατε για μένα του είπα. Σεις που πάντα πνιγόσαστε στη δουλειά βρήκατε τον καιρό να ασχοληθείτε και με μένα ξεχωριστά με τόσο ενδιαφέρον. Εκείνος με κοίταξε και μου είπε:
« Μα αυτή είναι η δουλεία μου. Όταν ο γεωργός θέλει να προκόψουν τα δέντρα του πρέπει να τα περιποιηθεί. Και όταν βλέπει να προκόβει ένα δέντρο το κοιτάζει με χαρά, το καμαρώνει όπως λέμε, και το περιποιέται ακόμα περισσότερο, αφήνοντας ίσως άλλα που παρά τις καλλιέργειες δεν έδωσαν καρπό. Δεν είναι εγωιστικό να ονομάζω τον εαυτό μου γεωργό ψυχών μια που με αξίωσε ο Θεός να μεταδίδω το Λόγο του. Ούτε πάλι αν χαίρομαι για την πρόοδο σου το θεωρώ δικό μου κατόρθωμα. Εμείς έλεγε ο Απόστολος Παύλος σπέρνουμε και ποτίζουμε, αλλά ο Θεός αυξάνει τα φυτά και τα κάμει να καρποφορούν. Σε ένα ανήκει ο έπαινος, που έδωσες την ψύχη σου πρόθυμα, με διάθεση να την καλλιεργήσεις και να κοπιάσεις για να δώσεις καρπούς. Δοξάζω το Θεό και χαίρομαι για το ανέβασμά σου. Ανέβασμα λέω το ψυχικό σου ανέβασμα και όχι μόνο την πρόοδό σου στα γράμματα. Και τα δύο αυτά είναι αλληλένδετα. Ελπίζω πως θα συνεχίσεις την προσπάθεια για το ανέβασμα αυτό. Το σχολειό μην το φοβάσαι. Έχεις κάνει μεγάλη πρόοδο. Αν υπάρχει ακόμη κάποιο κάτι μέσα στην ψυχή σου που εμποδίζει την πρόοδό σου, ξερίζωσε το μια για πάντα.»
Αυτά τα λόγια γράφτηκαν βαθειά στην ψυχή μου. Από αυτή τη μέρα πέρασαν χρόνια πολλά. Έγινα γυναίκα, απέκτησα οικογένεια, με μια χαρούμενη οικογενειακή ζωή. Έβαλα κι εγώ αλλά και ο πατέρας σας το Χριστό οδηγό στη ζωή μας. Δεν ξέχασα τις συμβουλές αυτού του καλού δασκάλου. Θα τον εκτιμώ σε όλη μου τη ζωή.
Τελείωσα τη διήγηση των παιδικών μου αναμνήσεων και σηκώθηκα από το κρεβάτι του παιδιού μου.
Αργήσαμε, πρέπει να βιαστούμε για το σχολείο σου, είπα.
Ναι μαμά, θα κάνω γρήγορα, ήταν η απάντηση. Αλλά θέλω να ξέρεις ότι κι εγώ θέλω να βάλω μέσα στη ψυχή μου το Χριστό και τις καλές συμβουλές του δασκάλου σου, και ας μην τον γνωρίζω.

Για το Sugar Mama,
Μαρία Ν. Στρατήλα