Πείσμα που το ‘βαλαν τα δυο
ποιος θα περάσει τ’ αλλουνού.
Τραβούν καλούμπα κι οι αητοί
πήραν τους δρόμους τ’ ουρανού.
Με τα σκοινιά στο χέρι τους
λοξοκοιτιούνται κι απορούν,
που βλέπουν και τους δυο αητούς
στο ίδιο ύψος να πετούν.
Όσο να ιδούν να καλοϊδούν,
εμπλέχτηκαν κι οι δυο αητοί
κι ανεμοστροβιλίζοντας
πέσαν μπροστά τους καρφωτοί.
Τώρα ο Μπάμπης κι η Λενιώ
να τους ξεμπλέξουν δεν μπορούν,
μπερδεύουνε τα χέρια τους,
λοξοκοιτιούνται και γελούν.