Πρωινά ξυπνήματα, μαθήματα, γράψιμο, διάβασμα... Οι απαιτήσεις του σχολείου ίσως "βαραίνουν" και το δικό σας πρωτάκι, που είχε συνηθίσει την ανεμελιά των προσχολικών χρόνων.

Οι δικαιολογίες που ακούν τα αφτιά σας από το παιδί κάθε πρωί λίγο πριν περάσει το σχολικό δεν έχουν τέλος. Φυσικά οι πιο συνηθισμένες είναι αυτές που αφορούν την υγεία του. Δηλώσεις του στιλ "είμαι πολύ άρρωστος", "με πονάει η κοιλιά/ο λαιμός/το πόδι/το κεφάλι", "έχω πυρετό" χρησιμοποιούνται από τα παιδιά στην προσπάθεια να αποφύγουν έξυπνα το σχολείο, ενώ δεύτερες στην προτίμησή τους έρχονται φράσεις-δικαιολογίες "η κυρία είπε να μην πάμε σήμερα στο σχολείο", "η κυρία δεν θα έρθει σήμερα", "το σχολείο έκλεισε" κ.λπ.

Δείτε πίσω από τις λέξεις
Αν νομίζετε πως μόνο το δικό σας παιδί λέει αθώα ψεματάκια στην προσπάθεια να "γλιτώσει" μία μέρα στο σχολείο, κάνετε λάθος! Πολλά παιδιά με την είσοδό τους στο δημοτικό (6ετών) χρησιμοποιούν συχνά προφάσεις για να μένουν στο σπίτι. Μην ξεχνάτε πως δεν είναι εύκολο για το παιδί να προσαρμοστεί σε ένα καινούριο και πιο αυστηρό περιβάλλον όπως αυτό του δημοτικού αφήνοντας στο παρελθόν την ξεγνοιασιά του νηπιαγωγείου. Όσο για τις "βαθύτερες" αιτίες των χαριτωμένων δικαιολογιών είναι ότι νυστάζει και θέλει να χουζουρέψει λίγο ακόμα στο κρεβατάκι του, βαριέται να παρακολουθήσει το μάθημα της ημέρας, του έχουν λείψει τα παιχνίδια του ή δεν έχει διαβάσει (την προηγούμενη ημέρα ισχυριζόταν πως η κυρία δεν τους έβαλε τίποτα!).

Υποχώρηση... ναι ή όχι;
Οπωσδήποτε το παιδί δεν πρέπει να ξεφεύγει από το πρόγραμμα του και γι αυτό κρατάτε μια σταθερή στάση επιμένοντας να πηγαίνει στο σχολείο καθημερινά. Βλέποντάς σας να υποχωρείτε οι δικαιολογίες θα πολλαπλασιαστούν, ενώ παράλληλα πείθεται πως όταν θέλει "περνά το δικό του". Ωστόσο, αν κάποια μέρα θέλετε να του κάνετε το χατίρι, πείτε του πως δεν πιστεύετε τη δικαιολογία και του κάνετε χάρη να μείνει στο σπίτι, τονίζοντας ότι δεν θα επαναληφθεί.

Μειώστε τις "κοπάνες":

Εξηγήστε του πως όλα τα παιδιά πρέπει να πηγαίνουν στο σχολείο (το ίδιο κάνατε κι εσείς στην ηλικία του).
Αναφέρετε με ενθουσιασμό πόσα καινούρια πράγματα θα μάθει (να γράφει, να διαβάζει, να ζωγραφίζει καλύτερα κ.λπ.).
Πείτε του πως θα κάνει φίλους με τους οποίους θα παίζει όχι μόνο στα διαλείμματα αλλά και εκτός σχολείου.
Εστιάστε στο χαρακτήρα της δασκάλας τονίζοντας πως αγαπά τα παιδιά και πάντα τα βοηθά αν χρειαστεί (π.χ. στην τουαλέτα).
Αποφεύγετε να του στερείτε το παιχνίδι. Μετά το διάβασμα των μαθημάτων της επόμενης ημέρας ας ασχολείται με ό,τι το ευχαριστεί.

Μήπως φοβάται το σχολείο;
Η σχολική φοβία, η κατηγορηματική δηλαδή άρνηση του παιδιού να βρεθεί στο χώρο του σχολείου παρά τις προσπάθειές σας, είναι μια σοβαρή ψυχολογική κατάσταση. Απευθυνθείτε σε έναν ειδικό ψυχικής υγείας αν το παιδί:

Κλαίει, έχει ταχυκαρδία, τάση για εμετό, δεν τρώει καλά, χλομιάζει, γίνεται νευρικό όσο πλησιάζει η ώρα να πάει στο σχολείο.
Παραπονιέται συνεχώς πως το κοροϊδεύουν οι συμμαθητές του και το χτυπούν ή ότι η δασκάλα είναι αυστηρή μόνο μαζί του.
Κυριεύεται από άγχος μήπως πάθετε κάτι κακό όσο θα βρίσκεται μακριά σας.

Της Έλενας Γεμελιάρη, με τη συνεργασία της εκπαιδευτικού Μαρίας Ονουφρίου.

Πηγή:http://www.paidimag.gr