Οι μώλωπες δεν χρειάζονται θεραπεία. Αν όμως το παιδί μετά από κάποιο πέσιμο ή χτύπημα πονάει πολύ, θα πρέπει να διαπιστωθεί αν πρόκειται για εξάρθρωμα ή κάταγμα, πράγμα το οποίο δεν μπορεί να γίνει χωρίς ακτινογραφία.

Τα πιο συνηθισμένα κατάγματα στα παιδιά είναι στα οστά των χεριών, των ποδιών και της κλείδας. Τα υπέρβαρα παιδιά έχουν σχεδόν πενταπλάσιες πιθανότητες να υποστούν σκελετικό κάταγμα από τα μη υπέρβαρα .

Εκτός από κατάγματα, μπορεί να συμβούν στα παιδιά και εξαρθρώματα. Όταν εξαρθρώνεται μια άρθρωση, μπορεί επίσης να υπάρχει και κάταγμα οστού.

Τα κατάγματα στα παιδιά θεραπεύονται πολύ πιο γρήγορα από ό,τι στους ενηλίκους.

Γενικά συμπτώματα των καταγμάτων:

Πόνος στην περιοχή της κάκωσης

Δυσχέρεια χρησιμοποίησης του μέλους

Παραμόρφωση στη θέση του κατάγματος

Οίδημα

Μεγάλη ευαισθησία της περιοχής

Κριγμός που ακούγεται κατά την εκτέλεση των παρά φύση κινήσεων

Πρώτες βοήθειες:

Το πρώτο πράγμα που θα κάνετε είναι να βάλετε αμέσως παγάκια σε μια πετσέτα και να τα ακουμπήσετε στο σημείο όπου το παιδί έχει χτυπήσει.

Προσέξτε κατά τη μεταφορά ν' ακινητοποιήσετε το μέλος επάνω μαξιλάρι.

Αν υποψιάζεστε ότι έχει σπάσει οστό, μην προσπαθήσετε να το μετακινήσετε. Κρατήστε το ξαπλωμένο και σκεπασμένο, μην του ζητήσετε να φάει ή να πιει τίποτα.

Σε περίπτωση που χρειαστεί επιδέσμους, φροντίστε να είναι σταθεροί αλλά όχι σφιχτοί ώστε να μην δυσκολέψουν την κυκλοφορία ή να προκαλέσουν πόνο.

Η ακινητοποίηση μπορεί να γίνει με πρόχειρα μέσα π.χ. ξύλα ή ρούχα.