Μια φορά και έναν καιρό ήταν μια περήφανη Τσαγιέρα .Πραγματικά ήταν τόσο περίτεχνα
ζωγραφισμένη , μεγάλη ,χρυσοποίκιλτη οβάλ , από πορσελάνη με ζωηρά χρώματα , που ήταν η Βασίλισσα του Σερβίτσιου .
Καυχιόταν και έλεγε ότι ο κόσμος στα πιο ζωντανά χριστουγεννιάτικα πάρτυ τους , φορώντας λαμπερά φορέματα , ακούγοντας μουσική , αντήλλασαν δώρα και φιλιά , την καλούσαν πάνω σε ασημένιους και χρυσούς δίσκους γεμάτους γλυκά , την θαύμαζαν και την περιεργαζόταν και γιαυτό είχε να πει πολλά .
Λέξη όμως δεν έλεγε για το μικρο ράγισμα στη άκρη του χερουλιού της .
Αυτό ήταν ένα πολύ μεγάλο ελάττωμα . Έπρεπε να την χειρίζονται με χάρη τα λεπτά χεράκια της κυρίας της . Με μεγάλη προσοχή την τοποθετούσαν στο δίσκο και μια φορά παλαιότερα μια υπηρέτρια προσπάθησε να την κολλήσει , τελικά την ζωγραφίσανε με χρυσό ,δεν φαινόταν τίποτε ,μόνο και αν το πρόσεχε κανείς σχολαστικά , φαινόταν το πρόβλημα της !! Αλλά πως να μιλήσει για το ελαττώματα της; Μιλάει άραγε κάνεις εύκολα για τα ελαττώματα του;;
Τα παραδεχετε;;

Ακόμη και αν είναι μηδαμινά φροντίζουν οι άλλοι γύρω μας να τα κάνουν βουνό!!
Όλο το σερβίτσιο την ζήλευε , και κρυφά μιλούσε για τον θαυμασμό που αποσπούσε η τσαγιέρα από όλους .
Αυτό στεναχωρούσε την καημένη τη Τσαγιέρα , "Μα τι ζηλεια και κακία είναι αυτή σκεφτότανε , όλοι μας έχουμε ψεγάδια και όλοι μας έχουμε χάρες , κουσούρια έχουμε όλοι μας ναι ,το παραδέχομαι , άλλα όχι και έτσι πια !!! "

Τα φλυτζάνια έχουν ένα χειροποίητο χερούλι , η ζαχαριέρα ένα όμορφο πορσελάνινο σκέπασμα , εγώ τυγχάνει να έχω λίγο από όλα , γιαυτό άλλωστε είμαι και η Βασίλισσα του Σερβίτσιου!!! .
Η ζαχαριέρα και η γαλατιέρα δεν λέω είναι και αυτές ωραίες, και έχουν και αυτές υλικό για την ευχαρίστηση των ανθρώπων , άλλα Εγώ είμαι αυτή που χαρίζει την απόλυτη τέρψη και αφύπνιση των αισθήσεων στους ανθρώπους , Εγώ μεταφορτώνω ότι πολύτιμο υλικό υπάρχει μέσα μου , τα φύλλα τσαγιού που έρχονται από την μακρινή Κεϊλάνη και Ινδονησία , γεμάτα ευωδιά και γαλήνη σκορπούν το άρωμα τους στο δωμάτιο προς ευχαρίστηση των παρευρισκομένων , μια χειμωνιάτικη κρύα μέρα ή νύχτα .
Εγώ είμαι αυτή που μεταμορφώνω το άνοστο ζεστό νερό σε απολαυστικό Νέκταρ !
Αυτά έλεγε η καημένη η Τσαγιέρα και κάθε λίγο και λιγάκι έβρισκε παρηγοριά στις σκέψεις της για την συμπεριφορά των γύρω της .
Δυστυχώς όμως τα όμορφα πράγματα δεν διαρκούν πολύ . Κάποια μέρα έγινε το κακό ,
ένας λάθος χειρισμός , η τσαγιέρα γλίστρησε καθώς η υπηρέτρια την έπλενε βιαστικά , έπεσε , και έγινε κομμάτια!!

Ο όμορφος λαιμός ,το σκαλισμένο χρυσοποίκιλτο χερούλι της ,το σκέπασμα της !! Τι κρίμα , τι συμφορά με βρήκε σκέφτηκε !!!!
Η τσαγιέρα αποχώρησε από τους οικείους της στο σερβίτσιο , ξέπεσε για τα καλά !! Από τα λαμπερά σαλόνια , κατέληξε στα χέρια της υπηρέτρια που την έπλενε !!
Αντί όμως να πάρει το δρόμο για τα σκουπίδια , βλέπετε μπορούσε ακόμη να την χρησιμοποιήσει κάποιος όχι όμως όπως παλιά , μετατράπηκε σε μια όμορφη γλάστρα !

Το σώμα της είχε μείνει άθικτο !!!
Στην αρχή σκέφτηκε ότι την έθαβαν , " τελείωσε η ζωή γεμάτη αίγλη και νόημα σκέφτηκε " τώρα είμαι μια κατεστραμενη τσαγιέρα , με τόσο χώμα μέσα μου ,τελείωσε η ζωή μου!!!
Πόσο λάθος έκανε όμως !! Η μικρή υπηρέτρια αγαπούσε πολύ τα λουλούδια , και φύτεψε στην περίεργη αυτή γλάστρα ένα όμορφο βολβό κυκλάμινου .

Το φρόντιζε , το πότιζε , του μιλούσε ! Η τσαγιέρα ένιωθε την δύναμη της φύσης , ένιωθε να σκιρτάει η ζωή μέσα της σιγά-σιγα , μια δυνατή καρδιά που έδινε νόημα στη φτωχή ύπαρξη της , και αυτό την έκανε πολύ χαρούμενη !!

Το κυκλάμινο όσο περνούσε ο χρόνος , με τις φροντίδες της μικρής κοπέλας , άνθησε ,έβγαλε κάτι υπέροχα άνθη ροζ-μαβιά που όμοια του δεν υπήρχαν πουθενά ! Σε κανένα μπαχτσέ ! Και η ευωδιά του απλωνόταν σε όλο το τετράγωνο του σπιτιού !
Ακόμη και η οικοδέσποινα το θαύμαζε .Μια μέρα αποφάσισε λοιπόν να τοποθετήσει την γλάστρα σε περίοπτη θέση στο σαλόνι της μεγάλης σάλας , οπού δεχόταν όλους τους διακεκριμένους επισκέπτες της καθημερινά .

"Αλήθεια τι υπέροχη ευκαιρία " σκέφτηκε η τσαγιέρα , θα γίνω και πάλι η Βασίλισσα της μεγάλης Σάλας !! Πόσο χαίρομαι που αυτή η μικρή ζωή μέσα μου έδωσε νόημα και στην δίκη μου φτωχή ύπαρξη , είπε και δάκρυα χαράς κύλησαν από τα χείλη του λαιμού της .

"Πραγματικά ένας Άγγελος άγγιξε την θλιμμένη μου ύπαρξη , με λυπήθηκε για τα βάσανα μου " μου χάρισε την αιώνια ευτυχία !!!

Για το Sugar Mama,
Εύη Κατράνα