Θα πρέπει να μάθουν και να καταλαβαίνουν ότι δε γίνεται να τα έχουν όλα ή ότι δε μπορείτε να τους προσφέρεται ότι θέλουν και ας μπορείτε. Θα πρέπει να έχουν μετρημένα πράγματα. Να μάθουν να διαχωρίζουν τι είναι απαραίτητο και τι όχι και να εκτιμούν αυτά που τους παρέχετε.

Μη σας κάνουν ότι θέλουν. Εσείς να θέτεται τα όρια και να είστε κατηγορηματικοί σε αυτό που τους λέτε και να μην σας τουμπάρουν. Γιατί μια, δύο αν το κάνετε αυτό μπορεί στιγμιαία να απαλλαχθείτε από τη γκρίνια τους και το κλάμα τους όμως κάθε φορά που θα θέλουν κάτι αν δε τους το κάνετε θα χρησιμοποιούν αυτό τον τρόπο μέχρι να καταφέρουν να αποκτήσουν πάλι ό,τι ζητούν. Εξίσου μεγαλώνοντας αν μάθουν να μη τους χαλάει κανείς χατίρι και ότι θέλουν να το έχουν εν τέλη, αυτό δε θα μπορεί να συμβεί και βγαίνοντας στην κοινωνία. Οπότε θα τους είναι πολύ δύσκολο τότε και θα αντιδράσουν άσχημα ή θα το διεκδικήσουν αυτό που θέλουν με οποιοδήποτε κόστος κάτι το οποίο δε θα είναι καλό για κανέναν.

Γι αυτό λοιπόν μην είστε τόσο ελαστικοί και ευάλωτοι γιατί στον μικρό και κλειστό κόσμο που ζουν ως παιδιά θα πρέπει να είναι ένα παραδειγματικό στάδιο βασισμένο και για τη μετέπειτα ζωή τους.

Για το sugarmama,

Γιάννα Ντρε