Αυτή είναι η άποψη της μαμάς, γιατί έχει μάθει να καταλαβαίνει το παιδί της και να αποκωδικοποιεί τον τρόπο ομιλίας του. Αυτό είναι κάτι που βοηθάει το παιδί; Μήπως τα συναισθήματα αγάπης υπερκαλύπτουν την πραγματικότητα; Μήπως οι δυσκολίες στην ομιλία γεννούν αρνητικά συναισθήματα στο παιδί; Μήπως όταν πάει σχολείο θα δυσκολευτεί ακόμη περισσότερο; Η απάντηση θα δοθεί παρακάτω από το ίδιο το παιδί!

          Ο Μ. είναι ένα παιδί 5,5 χρονών και πηγαίνει νηπιαγωγείο. Η ομιλία του είναι αρκετά δυσκατάληπτη και αναγκάζεται να επαναλαμβάνει πολλές φορές αυτό που θέλει να πει μέχρι να τον καταλάβουν άτομα που δεν ανήκουν στο οικογενειακό του περιβάλλον. Μια μέρα, κατά τη διάρκεια της συνεδρίας λέει “κυρία μου, γίνεται να έρχομαι κάθε μέρα;”. Τι προκάλεσε τον Μ. να πει κάτι τέτοιο;

Είναι γνωστό ότι η αυθόρμητη σκέψη των παιδιών τα καθιστά ως τους πιο σκληρούς κριτές.”Αυτός δεν μιλάει καλά”, “Δεν παίζω μαζί του, δεν καταλαβαίνω τι λέει”… Πολλές φορές οι αυθόρμητες προτάσεις τους γίνονται συναίσθημα ανασφάλειας για κάποια άλλα παιδιά. Το αποτέλεσμα είναι το παιδί να αποφεύγει να παίζει με τους συνομήλικους του, να προτιμάει να παίζει με μικρότερα παιδιά, μόνο του ή με οικεία άτομα που το καταλαβαίνουν.

Έτσι και ο Μ., είχε βιώσει το συναίσθημα της απόρριψης και συνεπώς της ανασφάλειας με αποτέλεσμα να νοιώθει μειονεκτικά σε σχέση με τα υπόλοιπα παιδιά λόγω των φωνολογικών του δυσκολιών. Από την αρχή η προσπάθεια που κατέβαλε το αγόρι ώστε να βελτιώσει την ομιλία του ήταν αξιέπαινη. Βλέποντας την βελτίωση του ζήτησε ο ίδιος αν γίνεται να έρχεται κάθε μέρα και ρωτώντας τον τι τον έκανε να ζητήσει κάτι τέτοιο απάντησε “Θέλω να ξυπνήσω πιο γρήγορα τα γραμματάκια που κοιμούνται για να με καταλαβαίνουν οι φίλοι μου”. Εύστοχη, ειλικρινής, σύντομη και περιεκτική απάντηση!

Να συμπληρώσω ότι η βελτίωση του γενικεύτηκε σε πολλούς τομείς, άλλαξε η διάθεση του, ενισχύθηκε η αυτοπεποίθηση του, ζωντάνεψε το παιχνίδι του, διευρύνθηκε ο κύκλος των ενδιαφερόντων του.

Μεγαλώνοντας, οι εκπαιδευτικές απαιτήσεις αυξάνονται και απαιτούν ένα άρτια ανεπτυγμένο φωνολογικό σύστημα. Σε αντίθετη περίπτωση, οι δυσκολίες θα επεκταθούν και στο μαθησιακό κομμάτι (διαβάζει και γράφει με τον τρόπο που ακούει τις λέξεις π. χ βάσος αντί για δάσος).   

Τελικά αντί να περιμένουμε “εάν θα τα πει” μήπως να το βοηθούσαμε “να τα πει”;

Για το Sugar Mama,

Φραγκοπούλου Χριστίνα,

                                                           Λογοθεραπεύτρια,

fragopoulou_xristina@hotmail.com

Μέλος του Συλλόγου Επιστημόνων Λογοπαθολόγων- Λογοθεραπευτών Ελλάδος (ΣΕΛΛΕ)

https://www.facebook.com/groups/164619943743920/