Για να συναφθεί λοιπόν γάμος πρέπει τα πρόσωπα να έχουν συμπληρώσει το 18ο έτος της ηλικίας τους σύμφωνα με το Αστικό δίκαιο.
Ωστόσο το δικαστήριο μπορεί να επιτρέψει το γάμο και σε πρόσωπο που δεν έχει συμπληρώσει την ηλικία αυτή,εφόσον αυτό επιβάλλεται από κάποιο "σπουδαιο λόγο".
Το δικαστήριο αποφασίζει,αφού ακούσει τους μελλονύμφους και τα πρόσωπα που ασκούν την επιμέλεια του ανηλίκου.
Η σχετική αίτηση υποβάλλεται από εκείνον που ασκεί την επιμέλεια του ανηλίκου, αλλά και από τον ίδιο τον ανήλικο εφόσον έχει συμπληρώσει το 16ο έτος της ηλικίας του. Κατά την ορθότερη άποψη μπορεί και εκείνος που δεν έχει συμπληρώσει το 16ο έτος να ζητήσει την άδεια του δικαστηρίου,αφού σε αντίθετη περίπτωση, η αδράνεια των προσώπων που ασκούν την επιμέλεια θα καθιστούσε αδύνατη τη δικαστική κρίση, με συνέπεια ο ανήλικος να στερείται της δικαστικής προστασίας. Σπουδαίο λόγο αποτελεί κάθε περιστατικό που με γνώμονα το συμφέρον του ανηλίκου, δικαιολογεί το γάμο, παρά την έλλειψη της νόμιμης ηλικίας, εγκυμοσύνη, μακροχρόνιος δεσμός,επικείμενη αναχώρηση για μακρύ χρονικό διάστημα και άλλα παρόμοια γεγονότα και καταστάσεις συνιστούν σπουδαιο λόγο.

Είναι συχνό το φαινόμενο γάμων ανηλίκων σε συγκεκριμένες ομάδες του πληθυσμού,όπου ισχύουν διαφορετικά ήθη και έθιμα και το ποσοστό αναλφαβητισμού μεγάλο. Μια τέτοια ομάδα είναι οι αθίγγανοι.
Πρόσφατα ασχολήθηκε ο τύπος με το ανηλικο ζευγάρι στα Τρίκαλα, όπου η νύφη μόλις 14 και ο γαμπρός 17 που ο γάμος έγινε στις όχθες του Ληθαίου ποταμού γιατί
ο πολιτικός γάμος που θα τελούνταν στο Δημαρχείο, δεν μπορούσε να τελεστεί λόγω της κατάληψης και ο ... «παπάς» Αντιδήμαρχος Τρικκαίων Θεόδωρος Σπανός, πρότεινε ως χώρο τέλεσης του γάμου το... ποτάμι.
Ο γαμπρός δήλωσε φουλ ερωτευμένος με την νύφη κάτι που... αμφισβήτησε ο ... «παπάς» Αντιδήμαρχος που απαίτησε να υπάρξουν ...αποδείξεις του έρωτα , όπως το εναέριο πέρασμα της κοίτης του ποταμού από τον γαμπρό μέσω καλωδίου ή μια βουτιά στα νερά του Ληθαίου Ο γαμπρός, παρά τις παροτρύνσεις των παρευρισκομένων στην τελετή και του πλήθους που παρακολουθούσε τον πρωτότυπο γάμο, δεν έπραξε τίποτα από τα δύο... Η νύφη δε,στην ...ταραχή της για την σημαντική ημέρα της ζωής της, μπερδεύτηκε και απάντησε «όχι» στην ερώτηση του «παπά» Αντιδημάρχου αν δέχεται τον επίσης ανήλικο 17χρονο ως σύζυγό.
Σε άλλη πλευρά του πλανήτη μας σε ένα μικρό χωριό της Ινδίας διοργανώθηκε ένας μαζικός γάμος και αρραβώνας 21 ανήλικων και νεαρών κοριτσιών,με σκοπό να καταπολεμηθεί μια κάπως περίεργη για το δυτικό κόσμο παράδοση... που δεν είναι άλλη από αυτήν της πορνείας. Με το γάμο και τον αρραβώνα τα κορίτσια αυτά θα μπορέσουν να «σπάσουν» αυτήν την παράδοση. Όταν ένα κορίτσι παντρεύεται της αφαιρείται το «δικαίωμα» να κάνει αυτό το «επάγγελμα».«Η πορνεία είναι παράδοση σε αυτήν την κοινότητα εδώ και πολλά χρόνια. Είναι κάτι πολύ φυσιολογικό γι' αυτούς. Δεν πιστεύουν ότι κάνουν κάτι κακό. Αλλά είναι κάτι απολίτιστο και άσεμνο» δήλωσε αξιωματούχος της επαρχίας Banaskantha, στην οποία ανήκει το συγκεκριμένο χωριό.

Στο Αφγανιστάν σχεδόν ένα κορίτσι στα δύο παντρεύεται πριν ενηλικιωθεί και σχεδόν ένα στα έξι αρχίζει τον έγγαμο βίο πριν από την ηλικία των 15 χρόνων, γεγονός που συνιστά "θεμελιώδη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων", καταγγέλλει ο ΟΗΕ.

Ο γάμος σε παιδική ηλικία ορίζεται ως "κάθε γάμος που τελείται πριν από τα 18 έτη, πριν το κορίτσι να είναι έτοιμο ψυχολογικά να αντέξει τις ευθύνες ενός γάμου και οργανικά για να κυοφορήσει και να φέρει στον κόσμο ένα παιδί", επισημαίνει ο ΟΗΕ.

Στο Αφγανιστάν το 46% των γάμων τελείται πριν η νύφη γίνει 18 ετών και το 15% πριν το κορίτσι συμπληρώσει το 15ο έτος της ηλικίας της.
Πέραν των σοβαρών συνεπειών όσον αφορά την εκπαίδευση, ο πρόωρος γάμος έχει επιπτώσεις στην υγεία "των κοριτσιών 10 έως 14 ετών που διατρέχουν πενταπλάσιο κίνδυνο να πεθάνουν κατά την περίοδο της κύησης, σε σχέση με τις νέες ηλικίας 20 έως 24 ετών".

Παρά τη σημαντική πρόοδο που έχει επιτευχθεί στο θέμα αυτό, το ποσοστό θνησιμότητας είναι ακόμη 327 ανά 100.000, έναντι 1.500 το 2002 στο Αφγανιστάν. Μόνο σε 20 αφρικανικές χώρες η κατάσταση είναι χειρότερη.

Ύστερα από 11 χρόνια διεθνούς παρουσίας, η θέση της γυναίκας στην αφγανική κοινωνία έχει βελτιωθεί, κυρίως στις πόλεις όπου η ξένη επιρροή είναι μεγαλύτερη. Αντίθετα οι επαρχίες παραμένουν προσηλωμένες στην παράδοση με τη γυναίκα να έχει κατώτερο ρόλο.

Την περίοδο 1996-2001 όταν οι Ταλιμπάν είχαν την εξουσία στο Αφγανιστάν, στερούσαν κάθε δικαίωμα από τις γυναίκες να σπουδάσουν, να εργαστούν, ακόμη και να βγουν από το σπίτι τους χωρίς τη συνοδεία ενός άνδρα, μέλους της.

Της Φαίνης Χατζηαθανασιάδου