Με πολύ όμορφο και τρυφερό τρόπο οι δύο συγγραφείς βοηθούν τους νεαρούς αναγνώστες να καταλάβουν την έννοια της υιοθεσίας και να αποδεχτούν το γεγονός ότι είναι απολύτως φυσιολογικό να μην είναι όλες οι οικογένειες ίδιες μεταξύ τους.
Γραμμένα με απλότητα, αγάπη και αισιόδοξη διάθεση, συνοδευόμενα από φωτεινές και ευχάριστες εικόνες, θα σε κατακτήσουν ολοκληρωτικά.

1.Ο ΛΑΓΟΥΔΙΝΟΣ ΜΑΣ- Kes Gray, εικονογράφηση Mary MacQuillan, εκδόσεις Νίκας (Ελληνική Παιδεία Α.Ε.).
«Γιατί είστε διαφορετικοί από μένα;». Μία απορία του Λαγουδίνου που τον οδηγεί στην αλήθεια: δεν είναι το βιολογικό παιδί των γονιών του. Η μαμά αγελάδα και ο μπαμπάς άλογο είναι αυτοί που τον μεγαλώνουν, μιας και η λαγουδοοικογένειά του δεν μπορούσε να τον φροντίσει όπως του άξιζε. Γι' αυτό έχει μακριά, πεσμένα αυτιά και άσπρη φουντωτή ουρά. Ο Λαγουδίνος φεύγει κλαίγοντας μακριά. Οι γονείς του τον ψάχνουν χωρίς αποτέλεσμα. Όταν το βράδυ επιστρέφουν απογοητευμένοι στο τούνελ που χρησιμοποιούν για σπίτι, ακούνε έναν παράξενο ήχο, κάτι σαν «μουουου» ή χλιμίντρισμα. Μπαίνοντας μέσα βλέπουν τον Λαγουδίνο γεμάτο βούλες από λάσπη, τα αυτιά του είναι πιασμένα με μανταλάκια και έχει ένα κλαράκι δεμένο στην ουρά του. «Μπορώ ν' αλλάξω, το υπόσχομαι. Μπορώ να γίνω αγελάδα ή άλογο. Σας παρακαλώ, θα γίνετε αληθινοί μαμά και μπαμπάς μου;». λέει με φωνή που τρέμει. Η αντίδραση των γονιών του θα δώσει στο μικρό λαγουδάκι τις απαντήσεις που χρειάζεται, για να καταλάβει ότι γονιός δεν είναι μόνο αυτός που γεννάει ένα παιδί...

2.ΜΙΑ ΜΑΜΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΣΟΚΟ- Keiko Kasza, εκδόσεις Modern Times.
Ο Τσόκο, ένα μικρό παπαγαλάκι που ζει ολομόναχο, θέλει όσο τίποτα μια μαμά. Έτσι παίρνει την απόφαση να την αναζητήσει. Όμως ούτε η κυρία Καμηλοπάρδαλη, ούτε η κυρία Πιγκουίνα, ούτε η κυρία Θαλασσοελεφαντίνα βρίσκουν κάποιο κοινό στοιχείο στην εμφάνιση, ώστε να τον κρατήσουν για παιδί τους. Το ίδιο και πολλά άλλα ζώα. Γι' αυτό και όταν ο Τσόκο βλέπει την κυρία Αρκούδα να μαζεύει μήλα, είναι σίγουρος πως αποκλείεται να γίνει εκείνη μαμά του, μιας και δεν του μοιάζει καθόλου! Λυπημένος βάζει τα κλάματα. Η κυρία Αρκούδα τρέχει κοντά του και ακούει την ιστορία του. «Αχ, καλό μου! Κι αν είχες μια μαμά, τι θα έκανε τώρα;». «Είμαι σίγουρος ότι θα με αγκάλιαζε σφιχτά», απάντησε ο με λυγμούς. «Κάπως έτσι;» ρώτησε η κυρία Αρκούδα και έσφιξε τον Τσόκο στην αγκαλιά της. Επίσης, σίγουρα θα τον φιλούσε και σίγουρα θα τραγουδούσε και θα χόρευε μαζί του για να του φτιάξει το κέφι! Η κυρία Αρκούδα κάνει τελικά ό,τι επιθυμεί το μικρό παπαγαλάκι, ώσπου του προτείνει να γίνει εκείνη η μαμά του! Η πρόταση γίνεται αποδεκτή από τον Τσόκο, που αποκτάει και τρία αδέλφια: έναν ιπποπόταμο, έναν κροκόδειλο και μια γουρουνίτσα! Η γλυκιά μυρωδιά της μηλόπιτας, τα τρανταχτά γέλια και η μεγάλη ζεστή αγκαλιά της κυρίας Αρκούδας θα συνθέσουν την πιο όμορφη οικογένεια και τον Τσόκο καθόλου δεν τον νοιάζει πια που η καινούρια του μαμά δεν του μοιάζει...

...
Καλές γιορτές. Με την ευχή και την ελπίδα όλοι οι εν δυνάμει γονείς, που δεν έχουν καταφέρει να φέρουν στον κόσμο το βιολογικό τους παιδί, να πάρουν την απόφαση να ανοίξουν την αγκαλιά τους στα παιδιά της καρδιάς, που τόσο τους έχουν ανάγκη...

Για το Sugar Mama,
Με αγάπη από τη Φλώρινα,
Γιώτα Κοτσαύτη.