Η πολυπλοκότητα αυτών των ρόλων καθώς και η ταυτόχρονη επιτυχημένη επιτέλεση των οικογενειακών και των επαγγελματικών υποχρεώσεων αποτελεί τον καθημερινό Γολγοθά της εργαζόμενης μητέρας.
Η κάθε γυναίκα καλείται να εργαστεί για διαφορετικούς λόγους η καθεμία. Κάποιες γυναίκες επιθυμούν να εργαστούν διότι η εργασία τους προσφέρει προσωπική ανάπτυξη και ολοκλήρωση, ηθική και υλική ανταμοιβή, οικονομική ανεξαρτησία από τον σύζυγό τους, δημιουργία μιας νέας ταυτότητας η οποία προσδίδει μια ευυπόληπτη θέση μέσα στην κοινωνία κ. α. Άλλη μερίδα γυναικών αναγκάζεται να εισέλθει στον εργασιακό στίβο προκειμένου να συνεισφέρει οικονομικές απολαβές στην οικογενειακή τους εστία (π. χ ο σύζυγος είναι άνεργος, η μητέρα είναι διαζευγμένη, η οικογένεια είναι πολύτεκνη, κ. α).
Πέρα από τα υλικά και ηθικά οφέλη που λαμβάνει η εργαζόμενη γυναίκα, ταυτόχρονα βιώνει και συναισθήματα άγχους και ενοχών απέναντι στην οικογένειά της. Η εργαζόμενη μητέρα αναλαμβάνει πληθώρα οικογενειακών υποχρεώσεων διότι συχνά αισθάνεται την πίεση των κοινωνικών στερεότυπων που προστάζουν τη γυναίκα να είναι υπεύθυνη για τη διαπαιδαγώγηση των παιδιών καθώς και για τις καθημερινές ασχολίες του σπιτιού (π. χ μαγείρεμα, σιδέρωμα, πλύσιμο των πιάτων κ.α).
Συχνά κάποιες γυναίκες εξωθούν τον εαυτό τους στα άκρα προκειμένου να ανταποκριθούν στις κοινωνικές πιέσεις. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την καταπίεση των πραγματικών τους συναισθημάτων, τη βίωση συναισθημάτων λύπης και ανεπάρκειας ως προς το μητρικό και συζυγικό τους ρόλο. Έρευνες δείχνουν ότι η εργαζόμενη γυναίκα κινδυνεύει από χρόνιο στρες, κατάθλιψη, ψηλή πίεση καρδιακή προσβολή και άλλες παθήσεις.
Η εργαζομένη μητέρα συχνά αφιερώνει ελάχιστο ως μηδαμινό χρόνο για τις προσωπικές της ανάγκες, απολαύσεις και επιθυμίες με αποτέλεσμα συχνά να κυριεύεται από συναισθήματα θλίψης και θυμού.
Συχνά βρίσκεται μπροστά στο δίλημμα οικογένεια ή καριέρα. Αναρωτιέται αν η απουσία της μπορεί να αφήσει ανεξίτηλα τραύματα στην ψυχή του παιδιού. Λόγω αυτών των προβληματισμών και ενοχών η μητέρα συχνά μπορεί να αναχαιτίσει την προσωπική και την επαγγελματική της πορεία για χάρη της οικογένειάς της. Έρευνες αναφέρουν ότι οι εργαζόμενες μητέρες που είναι ικανοποιημένες με το ρόλο τους και δε βιώνουν αμφιθυμικά συναισθήματα αποτελούν θετικά πρότυπα για τα παιδιά τους.
Τα αγόρια τείνουν να έχουν μεγαλύτερη κοινωνική προσαρμοστικότητα καθώς και μια θετικότερη στάση ως προς τη θέση και την ισότητα της γυναίκας με τον άντρα. Τα κορίτσια από την άλλη πλευρά τείνουν να διακατέχονται από συναισθήματα αυτοεκτίμησης και ανεξαρτησίας.
Η συμμετοχή του συζύγου στις οικογενειακές υποχρεώσεις είναι ένας σημαντικός παράγοντας για την ψυχική ισορροπία της εργαζόμενης γυναίκας. Σε περίπτωση που ο σύζυγος είναι φυσικά ή συναισθηματικά απών η γυναικά αισθάνεται θλίψη, θυμό ,οργή απέναντι σε εκείνον. Κάποιες γυναίκες είναι σε θέση να εκφράσουν τα συναισθήματα δυσφορίας που αισθάνονται απέναντι στο σύζυγό τους λόγω της μη ανάληψης των οικογενειακών υποχρεώσεων.
Η έκφραση των αρνητικών συναισθημάτων βοηθά τη γυναίκα να εκτονώσει τα συναισθήματά της και παράλληλα να βρεθεί μια χρυσή τομή με το σύζυγό της. Υπάρχουν όμως και κάποιες άλλες γυναίκες οι οποίες αναμένουν από το σύζυγό τους να κατανοήσει εκείνος την κούραση και το θυμό τους χωρίς οι ίδιες να εκφράσουν τα συναισθήματά τους.
Συνήθως ο σύζυγος δεν κατανοεί αυτό το μη λεκτικό μήνυμα που του αποστέλλει η σύζυγός του με αποτέλεσμα συχνά να υπάρχουν έντονες διαφωνίες και συνεχής ένταση μεταξύ του ζευγαριού. Η μη λεκτική έκφραση του θυμού και των αρνητικών συναισθημάτων επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό τη διαπροσωπική του σχέση και ιδιαίτερα τη σεξουαλική του ζωή του ζευγαριού.
Συμπερασματικά, η εργαζόμενη μητέρα θα χρειαστεί να αποτινάξει το ιδεώδες πρότυπο της καλής μητέρας η οποία θυσιάζει την προσωπική και την επαγγελματική της ανάπτυξη για χάρη της οικογένειάς της.
Επίσης η ενεργητική συμμετοχή του συζύγου στα οικογενειακά δρώμενα είναι απαραίτητη προκειμένου η εργαζόμενη γυναίκα να ανασυγκροτήσει τις σωματικές και ψυχικές της δυνάμεις για να μπορέσει να ανταποκριθεί με επιτυχία στους πολλαπλούς της ρόλους.