Η ζωή μας με έναν άγγελο Η ζωή μας με έναν άγγελο
Στρατήλα Ρένα Written by Φεβ 14, 2015

Η ζωή μας με έναν άγγελο

 

Με τον άνδρα μου θέλαμε ένα παιδί όσο τίποτε άλλο στον κόσμο. Mετά από δύο χρόνια προσπαθειών είδαμε την πολυπόθητη γραμμούλα στο τεστ εγκυμοσύνης. Η χαρά μας απερίγραπτη. Δυστυχώς, πολύ γρήγορα άρχισαν τα προβλήματα στην εγκυμοσύνη. Αποκόλληση, αιμορραγίες, συσπάσεις, από τον 6ο μήνα να μην ακούω το μωρό, προωρότητα.

 

Λέγαμε ότι και να έχει το παιδί μας εμείς θα το λατρεύουμε. Επιτέλους, το κρατήσαμε στην αγκαλιά μας μετά από ένα ατέλειωτο διάστημα στη θερμοκοιτίδα.

Η παιδίατρός μας και οι παιδίατροι του νοσοκομείου, μας έλεγαν ότι το μωρό μας είναι μια χαρά, απλώς πάει λίγο πίσω λόγω προωρότητας. Σαν να τους έκλεισε τα μάτια ένα μαύρο πέπλο και δε βλέπανε το πρόβλημα του παιδιού μας.

Κάτι όμως μ'έτρωγε. Φοβόμουν ότι κάτι τρέχει. Άλλα παρ' όλα αυτά αισθανόμουν ότι ήμουν ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος του κόσμου. Είχα μια υπέροχη οικογένεια και ένα «υγιέστατο» μωρό.

 

«Υγιέστατο»! Μεγάλη κουβέντα!

Πιστεύαμε ότι ήμασταν οι πιο ευτυχισμένοι άνθρωποι στον κόσμο.

 

Δε ξέρω αν είμαστε ευτυχισμένοι, σίγουρα ζούμε πολλές ευτυχισμένες στιγμές που μας χαρίζουν τα παιδιά μας, το καθένα με τον τρόπο του. Έχουμε ένα ακόμα κοριτσάκι 3χρονών που λατρεύει την αδερφούλα της.

Ο Γολγοθάς μας ξεκίνησε πολύ γρήγορα, 7μηνών ήταν όταν έγινε η πρώτη διάγνωση. Το παιδί σας έχει ψυχοκινητική καθυστέρηση, υποτονία. Πρέπει να αρχίσετε φυσιοθεραπείες για παιδιά. Όροι άγνωστοι για μας.

Να πάμε που, να ψάξουμε τι, πως μπορούμε να βοηθήσουμε με τον καλύτερο τρόπο το παιδί μας;

Πήγαμε σε όλους τους γιατρούς, ακούσαμε διάφορα, όχι φυσικά λόγια παρηγοριάς. Εγώ να κλαίω από το πρωί ως το βράδυ, να θέλω να χτυπήσω το κεφάλι μου στον τοίχο, να πάρω το παιδί μου και να εξαφανιστώ απ'

όλους. Και πολλά αναπάντητα «Γιατί Θεέ μου»!

 

Έπρεπε όμως να συνέλθω για το παιδί μου.

Δεν άντεχα να το βλέπω να κλαίει στις θεραπείες, αλλά έπρεπε να σφίξω τα δόντια.

Δεν άντεχα να το βλέπω να είναι σαν φυτό στο κρεβάτι του, αλλά όταν το αγκάλιαζα ήταν όλη μου η ζωή.

Όταν γελούσε έλιωνα.

Δεν άντεχα να βλέπω μανούλες ξένοιαστες στο δρόμο να κρατούν τα μωρά τους αγκαλιά και εγώ να πρέπει να τρέχω να προλάβω τις θεραπείες της.

Δεν άντεχα αντί να σκέφτομαι σε ποια παιδική χαρά να την πάω να παίξει, να ψάχνω να βρω τους καλύτερους γιατρούς και θεραπευτές.

Δεν άντεχα να ακούω τα κατορθώματα των άλλων παιδιών απ' τους γονείς τους.

Αλλά τελικά κατάλαβα ότι τα κατορθώματα της κόρης μας είναι τα μεγαλύτερα κατορθώματα.

 

Ιούνιος του 2010, ο άγγελός μας ήταν περίπου 2μιση χρονών, παίρνουμε τηλέφωνο τον παιδονευρολόγο για να μας πει τα αποτελέσματα από μία εξέταση που είχαμε κάνει. Ναι, βρέθηκε κάτι. Το κοριτσάκι σας έχει σύνδρομο Angelman. Ελάτε αύριο από το ιατρείο να το συζητήσουμε. Χάσαμε τη γη κάτω από τα πόδια μας.

Αρχίσαμε να ψάχνουμε τι είναι αυτό το σύνδρομο. Κλαίγαμε καθώς διαβάζαμε. Δε το πιστεύαμε ότι μας έτυχε αυτός ο αριθμός του λαχείου.

Την άλλη μέρα από τη δουλειά, παίρνω τηλέφωνο τον άνδρα μου και του λέω μετά τον γιατρό θέλω να βγούμε έξω και να περάσουμε καλά. Πρέπει να νιώθουμε τυχεροί που βρήκαμε τι έχει το παιδί μας. Δε θα κάτσουμε να κλαίμε όλη μέρα, τέρμα τα δάκρυα. Ξέρουμε τι έχουμε να αντιμετωπίσουμε στη ζωή μας και θα κάνουμε τα πάντα για να το βοηθήσουμε. Έχουμε στη ζωή μας έναν άγγελο.

 

Η κόρη μας είναι 7χρονών. Η καθημερινή της βελτίωση είναι αξιέπαινη. Κάθε φορά μας λένε οι δάσκαλοι από το σχολείο της και οι θεραπευτές της το πόσο βελτίωση έχει. Αυτό σου δίνει κουράγιο να συνεχίσεις.

«Δε μπορείς να χαρείς κάτι πολύ αν το έχεις καταφέρει εύκολα»! Και όταν το καταφέρνει ο άγγελός μας είναι σαν να έχει κατακτήσει τον κόσμο όλο. Αυτές οι ευτυχισμένες στιγμές δίνουν νόημα στη ζωή μας και μας δίνουν δύναμη να συνεχίζουμε.

Πολλοί θα αναριωτούνται πως είναι να ζεις και να μεγαλώνεις ένα χαρισματικό ιδιαίτερο παιδί. Ναι, είναι δύσκολο, πολλές φορές πάρα πολύ δύσκολο, ξεπερνάει τις δυνάμεις μας και τις αντοχές μας, αλλά δεν είναι ακατόρθωτο. Μέσα από τα μάτια και το χαμόγελο του παιδιού σου βρίσκεις το κουράγιο, τη δύναμη και την υπομονή για να συνεχίσεις. Πέφτεις, αλλά πάντα βρίσκεις τον τρόπο για να ξανασηκωθείς και να σταθείς στα πόδια σου.

Η αναπηρία δε κολλάει. Τα άτομα με αναπηρία είναι πραγματικοί αγωνιστές της ζωής. Το μόνο που ζητάμε είναι η αποδοχή του κόσμου. Όταν δείτε κάποιο ιδιαίτερα χαρισματικό παιδάκι, μη γυρίσετε το βλέμμα σας αλλού, μη πάρετε το παιδί σας από κοντά του στο σχολείο ή στην παιδική χαρά, αφήστε το να παίξει μαζί του.

 

Μη το διώξετε.

 

Μπορείς να μάθεις πολλά από τα άτομα με αναπηρία. Μπορείς να μάθεις τι έχει πραγματικά νόημα στη ζωή.

ΠΙΣΤΕΥΑ ΟΤΙ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΜΑΘΩ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ, ΤΩΡΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΑΘΩ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ.

 

Για το Sugar Mama,

Πασχαλίδου Έφη

instagram sugarmama 1instagram sugarmama 2instagram sugarmama 3sugarmamagr instagraminstagram sugarmama 4instagram sugarmama 5instagram sugarmama 6

Join Us!

  • Μην μείνετε απλά στην περιήγηση του SugarMama... ελάτε στην παρέα μας, μοιραστείτε φωτογραφίες από τα γενέθλια και την βάπτιση των παιδιών σας, στείλτε μας τις πιο νόστιμες συνταγές σας, δείξτε μας τις πιο πρωτότυπες κατασκευές σας, πείτε μας την γνώμη σας, μοιραστείτε μαζί μας μια οικογενειακή σας εμπειρία, είστε επαγγελματίας του χώρου στείλτε μας τα άρθρα σας... και εμείς αφού το επιμεληθούμε θα το δημοσιεύσουμε!
  • Για οποιαδήποτε απορία επικοινωνήστε μαζί μας στο Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
Top
Για να σου εξασφαλίσουμε μια κορυφαία εμπειρία, στο site μας χρησιμοποιούμε cookies. Επίλεξε «x» για να αποδεχτείς και να συνεχίσεις ή «More details...» για περισσότερα πριν αποδεχτείς. More details…