Ίσως να με πείτε γραφική που πάλι θα προβάλλω μια μανούλα παιδιών με ειδικές ανάγκες. Δεν πειράζει όμως, πιστεύω ότι η συνέχεια θα με δικαιώσει, καθώς η ψυχική δύναμη και η αυτοεκτίμηση σας στο τέλος σίγουρα θα αυξηθούν κατά ένα (ή και περισσότερο) βαθμό.

Καθώς διάβαζα σε ένα siteδιάφορα ενημερωτικά, ξαφνικά ένας τίτλος μου κίνησε την περιέργεια. Ο τίτλος αυτός ήταν “Τα χαρισματικά παιδιά μου, με σύνδρομο Down- Mygifted Kidswith Down Syndrome”. Δεν είναι το σύνδρομο που με παρακίνησε να ανοίξω το άρθρο όσο η περιέργεια να δω τι χαρίσματα βλέπει η μητέρα στα παιδιά της… Στο μυαλό μου είχα ότι θα περιγράφει κάποιο ταλέντο στα μαθηματικά, στο ποδόσφαιρο ή κάτι σχετικό… Όμως με διέψευσε η συνέχεια.

Για να γνωρίσουμε λιγάκι την μητέρα αυτή. Το όνομα της ElianaTardio και όπως γράφει είναι η περήφανη μητέρα του Emirκαι της Ayelen, δύο παιδιών με σύνδρομο Down.

Η συνέχεια από την ίδια την Eliana…

“Είμαι σίγουρη ότι γουρλώσατε τα μάτια σας όταν διαβάσατε τον τίτλο και η εσωτερική φωνή σας είπε ‘Αλήθεια; Για να το ελέγξω. Μπορεί να συμβεί αυτό;’ Και εγώ σας λέω ναι, και θα σας αποδείξω πως κατέληξα σε αυτόν τον επίλογο.

Έχοντας δύο παιδιά με σύνδρομο Down δεν είναι στην πραγματικότητα τόσο διαφορετικό από το να έχεις παιδιά με ‘τυπική’ ανάπτυξη. Έχω αφιερώσει πολύ χρόνο στο να γράφω σχετικά με το πώς να μεγαλώνεις παιδιά με σύνδρομο Down. Αλλά όταν γράφω για το σύνδρομο στην προκειμένη περίπτωση, αναφέρομαι στα μάτια τους, το χαμόγελο τους. Δεν δίνω έμφαση στο επιπλέον χρωμόσωμα. Είναι απλώς μέρος της ζωής μας και πάντα θα είναι, αλλά αλήθεια δεν αξίζει περισσότερο ενδιαφέρον. Το χρωμόσωμα 21 δεν είναι μεγάλη υπόθεση.

Για να επιστρέψουμε όμως στο θέμα μας… Τα χαρισματικά παιδιά μου, με σύνδρομο Down.

Όταν πρωτοξεκίνησα να γράφω για το σύνδρομο, οι ιστορίες μου ήταν γεμάτες μελαγχολία. Ήμουν πάντα περήφανη και χαρούμενη για τα παιδιά μου, αλλά το να προσαρμοστείς σε έναν άγνωστο επισκέπτη είναι κάποιες φορές δύσκολο. Έτσι λοιπόν, αν ανατρέξετε πίσω στα γραπτά μου, θα δείτε την εξέλιξη μου ως μητέρα και ως ανθρώπινο ον. Στον βωμό της ευτυχίας καθώς μεγαλώνεις δύο παιδιά με ειδικές ανάγκες, πήδηξα στο δεύτερο στάδιο της εμμονής- να βρω απαντήσεις και να δημιουργήσω αλλαγές. Γι’ αυτό το δεύτερο μέρος του άρθρου μου είναι γεμάτο με πληροφορίες. Αυτά είναι τα χρόνια που καταβρόχθιζα βιβλία και έγινα ειδικός σε θέματα οικογένειας. Τα μάτια μου ήταν ορθάνοιχτα συνεχώς αναζητώντας ομοιότητες, ευκαιρίες και πληροφορίες για επεξεργασία.

Πριν μερικά χρόνια, γύρισα στον πραγματικό μου εαυτό. Δεν είμαι τέλεια μητέρα, δεν είμαι το εξελιγμένο όν που πάντα σχεδιάζει να χαμογελάει εν μέσω του στρες και των δύσκολων καταστάσεων. Κάποιες φορές φωνάζω, θυμώνω και νιώθω απογοητευμένη. Αλλά τις περισσότερες φορές όταν νιώθω ότι η ζωή είναι λιγότερο από τέλεια, αφιερώνω τον χρόνο μου στο να θαυμάσω τα παιδιά μου. Είναι η πραγματική μου έμπνευση. Δεν είναι το σύνδρομο που τα κάνει μοναδικά, αλλά η προσωπική τους δύναμη να μετατρέπουν τα όρια τους σε δώρα. Χρειάζεσαι να είσαι προικισμένος ώστε οι άνθρωποι να βλέπουν πρώτα εσένα , κι έπειτα το επιπλέον χρωμόσωμα.

Την προηγούμενη Κυριακή, το πρωί, περίμενα την Ayelen να ξυπνήσει ώστε να πάμε μέχρι το φαρμακείο να πάρουμε κάποια φάρμακα για τον Emir, ο οποίος ήταν πρόσφατα άρρωστος. Αρχικά, ξύπνησε και μου ζήτησε να της φτιάξω τα μαλλιά. Το έκανα. Ήμουν έτοιμη να την ντύσω για να βγούμε έξω όταν ξαφνικά μου είπε ότι ήθελε να μείνει με τις πυτζάμες της. Οκ, ήταν Κυριακή. Έτσι της είπα, “Εντάξει, ας το κάνουμε όπως το θέλεις.”

Όταν φτάσαμε στο φαρμακείο, έτρεξε στην πόρτα και έκανε μια πόζα στην είσοδο, κρατώντας τα χέρια της ψηλά. “Τι κάνεις;” την ρώτησα. “Οι πόρτες άνοιξαν για μένα” μου απάντησε “Ayelen, οι πόρτες ανοίγουν για όλους, είναι μια αυτόματη πόρτα”. Δεν με πίστεψε. Πρέπει να είσαι προικισμένος ώστε να βρεις μαγεία σε ένα τόσο απλό και κοινό πράγμα. Έχω ανοίξει εκατομμύρια πόρτες εδώ και 35 χρόνια, και μέχρι στιγμής ποτέ δεν το είχα συνειδητοποιήσει. Εάν αυτό δεν είναι αυτοεκτίμηση, τότε τι άλλο είναι;

Περπατώντας γύρω από το μαγαζί με τις πυτζάμες της ήταν μια ευκαιρία για συνεχή προσοχή και κομπλιμέντα από το κοινό της. Στο μυαλό της, αυτοί οι άνθρωποι δεν ήταν στο φαρμακείο γιατί χρειάζονταν φάρμακα ή διάφορα άλλα πράγματα. Ήταν θαυμαστές της, αυτοί που θαύμαζαν το νυχτικό της με την Mini Mouse. Πόζες που αρμόζουν σε μία ντίβα, όμορφες στάσεις και μεγάλη περηφάνια την κάνουν μοναδική. Και ναι λοιπόν, είναι ταλαντούχα, σκέφτηκα.

Συνεχίσαμε να προχωράμε και ως συνήθως ο Emir χαιρετούσε καθέναν που έβλεπε με ασύγκριτο “Γεια σου”, και με αυτό το τεράστιο χαμόγελο του. Εϊναι ένας σταρ! Τι μεγαλύτερη χαρά θα μπορούσα να ζητήσω; Ο Emir συνάντησε πολλούς ανθρώπους που ήταν βυθισμένοι στο δράμα τους μέχρι που άκουσαν την φωνή του να τους λέει “Γεια σου”. Στην αρχή το συναίσθημα ήταν έκπληξη, αλλά στη συνέχεια πάντα χαρά και ευχαρίστηση για τον χαιρετισμό και το χαμόγελό του. Είναι και αυτός ταλαντούχος, σκέφτηκα. Ποιος άλλος θα μπορούσε να είναι τόσο γλυκός και αθώος και να μοιράζεται τόσο πολύ αγάπη με μία τόσο απλή στάση.

Στον δρόμο μας για το ταμείο σταμάτησε δύο φορές, μία σε έναν κατοικίδιο σκυλάκι και μία για να χαμογελάσει σε ένα μωρό. Είναι συνεχώς απασχολημένος προσφέροντας τα καλύτερα. Πολλοί άνθρωποι δεν βρίσκουν χρόνο για να εκτιμήσουν τον κόσμο γύρω τους, αλλά ο Emir βρίσκει. Γι’ αυτό είναι χαρισματικός.

Και ναι λοιπόν, είμαι και εγώ χαρισματική! Είμαι προικισμένη που έχω τόσο τέλεια ισορροπία στην προσωπικότητα και γλυκύτητα στα παιδιά μου. Δεν υπάρχει γενετικό τεστ που να διαγιγνώσκει την τελειότητα, και στ’ αλήθεια, ποιος το χρειάζεται;”

Αυτή λοιπόν ήταν μια υπέροχη μανούλα που μας επιβεβαίωσε για ακόμη μία φορά ότι τα παιδιά αλλάζουν τον κόσμο μας και ανέτρεψε κάπως τα δεδομένα μας δείχνοντας ότι τα παιδιά της είναι πρότυπο για την ίδια. Κλείνοντας λοιπόν, μπορούμε να συμπληρώσουμε στην γνωστή φράση “Τα παιδιά μαθαίνουν από τους γονείς” ότι “οι γονείς μαθαίνουν από τα παιδιά“.

Με τέτοια ψυχικά χαρίσματα χρειάζεται κανείς τίποτα περισσότερο;

Πηγή: http://www.babble.com

Για το Sugar Mama,

Φραγκοπούλου Χριστίνα,

                                                           Λογοθεραπεύτρια,

fragopoulou_xristina@hotmail.com

Μέλος του Συλλόγου Επιστημόνων Λογοπαθολόγων- Λογοθεραπευτών Ελλάδος (ΣΕΛΛΕ)