Σίγουρα η κατάσταση στην οποία έχει επέλθει η χώρα μας, αλλά και οι περισσότερες χώρες του κόσμου είναι τουλάχιστον ανησυχητική. Η καθημερινότητά μας έχει αλλάξει, το άγχος μας έχει κυριεύσει, πράγμα που ακόμα και χωρίς να το θέλουμε το περνάμε και στα παιδιά. Το να συστήσεις ψυχραιμία είναι απλά μια κουβέντα. Πώς να είσαι ψύχραιμος όταν ξέρεις ότι το φρόνιμο είναι να παραμένεις όσο το δυνατόν περισσότερο στο σπίτι; Πώς να εξηγήσεις στο παιδί ότι οι επισκέψεις σε συγγενείς και φίλους, το παιχνίδι στο πάρκο και όλα τα άλλα που έχει συνηθίσει θα πρέπει να ελαττωθούν ή ακόμα και να κοπούν;
Δύσκολο αλλά όχι ακατόρθωτο. Για αρχή, ας κρατήσουμε τα παιδιά μακριά από τα δελτία ειδήσεων. Τα δελτία ειδήσεων δεν προορίζονται για παιδιά. Ας κρατήσουμε τις ευαίσθητες παιδικές ψυχές μακριά από τον εκβιασμό του συναισθήματος, στο οποίο είναι τόσο καλοί οι δημοσιογράφοι. Επιπλέον, ας κρύψουμε τον πανικό μας. Τα παιδιά καταλαβαίνουν, οι κεραίες τους είναι πολύ ευαίσθητες ειδικά στα σήματα κινδύνου. Ας φροντίσουμε με την συμπεριφορά μας, με την κάθε μας λέξη, την κάθε μας πράξη να τους περάσουμε το μήνυμα ότι η κατάσταση είναι μεν σοβαρή, αλλά αν είμαστε προσεκτικοί, θα περάσει κι αυτή, όπως κάθε δύσκολη κατάσταση.
Τέλος, ας εκμεταλλευτούμε τον χρόνο στο σπίτι με στροφή στο βιβλίο. Το βιβλίο είναι ίσως η πιο ενδεδειγμένη λύση για να αντιμετωπίσουμε με αποτελεσματικότητα τον περιορισμό της κοινωνικής μας ζωής. Αλλά για να το πετύχουμε αυτό, πρέπει πρώτοι εμείς να το νιώσουμε και να το κάνουμε πράξη. Κανένα παιδί δεν θα αφήσει το τάμπλετ, το λάπτοπ ή το κινητό για να διαβάσει ακόμα και το πιο ελκυστικό βιβλίο, όταν οι γονείς του είναι κι οι ίδιοι κολλημένοι σε μια οθόνη. Κανένα παιδί δεν θα μπει στη διαδικασία να ξεφυλλίσει έστω ένα βιβλίο, αν η ανάγνωση δεν είναι κουλτούρα του σπιτιού.
Επομένως, αν το διάβασμα δεν είναι μέσα στην καθημερινότητά μας, είτε λόγω έλλειψης χρόνου, ή για οποιοδήποτε άλλο λόγο, φροντίζουμε να το αλλάξουμε. Επισκεπτόμαστε μαζί με το παιδί το βιβλιοπωλείο της γειτονιάς μας και επιλέγουμε βιβλία. Για μας και τα παιδιά μας. Δημιουργούμε με τον τρόπο μας αδημονία στο παιδί για να το διαβάσει. Του δείχνουμε ότι ανυπομονούμε κι εμείς να διαβάσουμε το δικό μας βιβλίο. Πίσω στο σπίτι, φροντίζουμε να διαπιστώσει το παιδί πόσο πολύ απολαμβάνουμε την ανάγνωση.
Καλές αναγνώσεις, καλή δύναμη σε όλους μας!